Είναι ωραίο να έχεις αρχείο. Φωτογραφικό εννοώ. Να είναι καλά το σκάνερ και η τεχνολογία δηλαδή που μας επιτρέπει να κρατάμε υλικά από το παρελθόν. Διότι παρελθόν έχουμε όλοι λίγο ως πολύ. Το θέμα είναι κατά πόσο έχουμε εκτεθεί. Δε μπορείς ας πούμε-όπως για παράδειγμα ο Βαγγέλης-να φοράς αυτό το παντελονάκι και να πηγαίνεις τις πασαρέλες πάνω κάτω για λίγα φώτα και χρόνια μετά να το παίζεις βαρύς με τους δημοσιογράφους. Δε γίνεται. Οφείλεις αφού κάποτε έκανες αμάν και πώς να φανείς…τουλάχιστον να κρατάς τα προσχήματα. Δε γίνεται…δεν είναι σωστό να βγαίνεις να δίνεις συνεντεύξεις σε περιοδικά ως «βαρύς» επιχειρηματίας και σύντροφος δίπλα στην γυναίκα σου και να σνομπάρεις τον συνάδελφο που ξεροσταλιάζει για μια δήλωση σου…Δε γίνεται. Αλλά στην τελική δικαίωμά του είναι. Όπως και δικό μας να αναδεικνύουμε ιστορικές στιγμές από το παρελθόν. Αλλά επειδή σε αυτή τη ζωή όλα γίνονται…αναρωτιέμαι. Τα κοτσιδάκια αυτά πόση ώρα έκανε ο κ.Ταρασιάδης να τα φτιάξει; Πιο κιτς πεθαίνεις!