Ο Διονύσης-Σάκης-Κωνσταντάτος είναι ένας πολύ αξιόλογος Έλληνας της Γερμανίας. Είναι ο Πρόεδρος της Ελληνικής κοινότητας στη Νυρεμβέργη και παράλληλα καθηγητής στο Ελληνικό σχολείο. Είχα την τιμή να τον γνωρίσω στο τελευταίο ταξίδι μου στην Γερμανική πόλη και εντυπωσιάστηκα με το πάθος του για κάθε τι Ελληνικό. Βλέπετε η ενασχόλησή μου καθημερινά με κάθε ζαρζαβατικό της εγχώριας Show biz-πέραν κάποιων φωτεινών εξαιρέσεων-δε μου στερεί την δυνατότητα να «διαβάζω» και άλλες ιστορίες. Άλλωστε από αυτό το ρεπορτάζ ξεκίνησα. Από το «ελεύθερο». Και όσοι γνωρίζουν την Πιάτσα, αυτό το ρεπορτάζ είναι το πραγματικό σχολείο. Δε το ξεχνάς ποτέ. Είναι όπως το ποδήλατο. Έξω στο δρόμο. Μακριά από τα φώτα και τις κάμερες, μακριά από την προβολή και το δήθεν. Εκεί που κινούνται εκατομμύρια άνθρωποι. Πολύ πιο σοβαροί…πολύ πιο σημαντικοί.
Το μείζον ζήτημα για περίπου 13.000 Έλληνες της Νυρεμβέργης, που δεν είναι άλλο από την λειτουργία των Ελληνικών σχολείων. Η αγωνία είναι μεγάλη για το αν θα συνεχίσουν να λειτουργούν. Και ο πανικός οδήγησε αρκετούς γονείς να πάρουν τα παιδιά τους από το Ελληνικό και να τα «γράψουν» σε αμιγώς Γερμανικά σχολεία. Ο πρόεδρος ζήτησε από το Blog μου να μεταφέρω την αλήθεια. Και το κάνω με όλη μου την καρδιά! Τι μου είπε;
«Απευθυνόμαστε σήμερα μέσω του Blog σου Νάσο, κύρια σε στελέχη και άλλους παράγοντες και γενικότερα «ακτιβιστές» που ασχολούνται με συγκεκριμένο τρόπο με τα ελληνικά σχολεία στη Νυρεμβέργη. Και απευθυνόμαστε όχι μόνο ως Κοινότητα Νυρεμβέργης αλλά και ως γονείς παιδιών που επισκέπτονται την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Άρα, δε μπορεί κανείς να μας θεωρήσει γερμανοτσολιάδες ή λιγότερο πατριώτες όπως κάνουν μερικοί, με όσους Έλληνες επιλέγουν ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα για τα παιδιά τους. Γιατί φυσικά δεν σκέφτηκαν ούτε έχουν τη μεγαλοσύνη να παραδεχτούν ότι με τις συμπεριφορές τους οδηγούν ένα μεγάλο μέρος των γονιών αυτών να επιλέξουν άλλου τύπου σχολείο. Εδώ και πάνω από μια δεκαπενταετία αυτό που ακούμε από τα συγκεκριμένα στελέχη και άλλους…παράγοντες…της ομογένειας της Νυρεμβέργης είναι ότι…κλείνουν τα ελληνικά σχολεία. Έχει στοχοποιηθεί ο νόμος του 1996 τον οποίο επικαλούνται και εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια τραγουδούν το ίδιο τραγούδι. Φέτος μερικοί γνωστοί γονείς ενισχυμένοι από κάποιους εκπαιδευτικούς ξεκίνησαν εκ νέου το ίδιο τραγούδι. «Κλείνουν τα ελληνικά σχολεία». Που το στηρίζουν αυτό; Στο ότι δεν θα γίνουν νέες αποσπάσεις φέτος καθώς οι εκπαιδευτικοί είναι υπεράριθμοι; Ακόμη δεν καταλάβαμε ποιο είναι το πρόβλημά τους όταν υπάρχει ο αριθμός των εκπαιδευτικών που χρειάζεται γιατί ενοχλούνται εάν δεν θα αποσπαστούν επιπλέον εκπαιδευτικοί; Και συνεχίζουν να σπέρνουν φήμες κινδύνου, «Δεν θα έχουμε εκπαιδευτικούς, θα έχουμε τμήματα με 35 και 40 μαθητές, θα κλείσουν τα σχολεία μας.»
Το δεύτερο στοιχείο που χρησιμοποιούν οι…προστάτες…των ελληνικών σχολείων είναι η δήλωση της Υφυπουργού ότι τα αμιγή ελληνικά σχολεία πρέπει να αναπροσαρμοστούν. Δεν καταλαβαίνουμε ούτε σε αυτήν την περίπτωση που αφορά η φράση της Υφυπουργού τα δικά μας σχολεία στη Νυρεμβέργη. Με 40-50% ωρολόγιο πρόγραμμα στα γερμανικά θεωρείται το σχολείο μας αμιγές; Γιατί ταυτίζουμε τα δικά μας σχολεία με άλλα σχολεία;
Ανήσυχα κάποιοι συνδικαλιστές ανέφεραν τον Απρίλιο ότι θα έχουμε σοβαρή μείωση αριθμού μαθητών στην 1η δημοτικού από τη νέα σχολική χρονιά. Μα-πέρα από τη φυσιολογική μείωση που προέρχεται από τη γενικότερη μείωση του ελληνικού πληθυσμού-αναρωτηθήκατε εάν εσείς οι ίδιοι διαβάζοντας και ακούγοντας όλα αυτά που εσείς γράφετε και ανακοινώνετε θα στέλνατε σε ένα σχολείο ετοιμόρροπο και έτοιμο να κλείσει το παιδί σας;
Και επειδή στην προκειμένη περίπτωση δεν κάνουμε μια φιλολογική συζήτηση αλλά η δική σας στάση αφορά το μέλλον των παιδιών μας είναι καιρός να σταματήσετε αυτόν τον επικίνδυνο ακτιβισμό.
Εμάς ως Κοινότητα Νυρεμβέργης δε μας απασχολεί εάν θα κλείσει η συγχωνευθεί ένα αμιγές σχολείο σε μια πόλη που έχει 8 μαθητές και 8 εκπαιδευτικούς. Εμάς μας ενδιαφέρει τα Ε.Ι.Δ.Σ. Βαυαρίας να αναβαθμιστεί».
Και έτσι θα γίνει καθώς με τον νέο Βαυαρικό Νόμο τα παιδιά που φοιτούν σε Ελληνικά σχολεία θα μπορούν να συνεχίσουν στις ανώτερες και ανώτατες βαθμίδες σπουδών και έτσι ν΄αποκτήσουν πανεπιστημιακή Γερμανική μόρφωση, χωρίς ταυτόχρονα να χάσουν την Ελληνική γλώσσα κουλτούρα και Παιδεία.
