Όταν το 2005 η Έλενα Παπαρίζου κατέκτησε την Ευρώπη όλοι μιλούσαν όχι μόνο για τη φωνή της αλλά και για τα πόδια της που φρόντισε να αναδείξει φορώντας εκείνο το θρυλικό και πανάκριβο μίνι φόρεμα στη Γιουροβίζιον.
Τα χρόνια πέρασαν, τα κιλά ήρθαν, έφυγαν και ξαναήρθαν. Η Έλενα κάνει δηλώσεις για την τροφαντή της φιγούρα, επιτίθεται σε αυτούς που την κράζουν και προφανώς συνέχισε να…τρώει. Μαγκιά της.
Τα παραδείγματα των σταρ ανά τον κόσμο που δεν είναι απαραίτητο να στριμώχνονται στα μικρότερα νούμερα ρούχων και παράλληλα θεωρούνται υπερ του δέοντος σέξι, είναι πολλά: Τζένιφερ Λόπεζ, Κιμ Καρντάσιαν, Μπιγιονσέ – χρειάζεται να πω κι άλλα;
Δυστυχώς όμως το κορίτσι του My Number One, φαίνεται πως οτι έχασε απο σιλουέτα, το κέρδισε σε κακογουστιά. Ντυμένη όχι σαν ποπ σταρ αλλά σα θειά απ´το χωριό κάνει τηλεοπτικές εμφανίσεις και εξτραδάκια προκαλώντας αμηχανία και ερωτήματα: τσακώθηκε με το στυλίστα της; την ώρα που διαλέγει ρούχα παράλληλα παίζει την τυφλόμυγα;
Tην διακατέχει ένα κακώς εννούμενο πνεύμα οικονομίας και ψωνίζει πια από τα καλάθια; Η μήπως ζήλεψε την καριέρα της Έφης Θώδη και σκοπεύει πια να εμφανίζεται σε πανηγύρια με τη ρετσίνα να ρέει άφθονη και το πρώτο βραβείο της λαχειοφόρου αγοράς να είναι ένα αρνί;
Η Έλενα έχει κάθε δικαίωμα να είναι αδύνατη, παχιά, μπαμπάτσικια η ζουμπουρλή. Αυτό που σίγουρα δεν έχει δικαίωμα απέναντι στο κοινό της είναι να θάβει την μακριά ποπ καριέρα της κάτω από τσίτια και αμφιβόλου ποιότητας κουρέλια. Γιατί μια ωραία εικόνα δεν είναι θέμα κιλών. Είναι θέμα αισθητικής και καλού γούστου.
