Συγκινήθηκα με τον πιτσιρικά. Τον 15χρονο Χρήστο απο την ομάδα του Make a Wish που πέρασε από λευχαιμία, έσπασε τη μέση του, ξεπέρασε εγκεφαλικό και μιλούσε με την γλυκιά αμετροέπεια ενός πιτσιρικά αλλά με την ευλογία και το μυαλό, ενός άντρα με πολλές εμπειρίες. Το αγοράκι σηκώθηκε όρθιο και περιέγραψε με τόση μεγάλη άνεση και δύναμη την περιπέτειά του. Ανατρίχιασα. Μούδιασα. Σάστισα. Αλλά αισθάνθηκα περήφανος ως γονιός ενός παιδιού για τους γονείς του Χρήστου.
Και κάποιοι αποφάσισαν να κόψουν τον Χρήστο για να βάλουν το «Μους σοκολάτας» της Ζέτας! Το παιδάκι έκανε προσπάθεια να μιλήσει και τον έκοψαν. Έτσι γιατί…κάποιος είπε ότι έπρεπε…
Έλεος ρε παιδιά. Αίσχος και Ντροπή. Και μετά λέτε εμένα κακό, ότι βγάζω χολή και ένα σκασμό μαλακίες. Και μη μου πείτε πώς το σπότ ήταν πληρωμένο και αυτό συνιστά λόγο για να κόψετε ένα παιδί που σκέπασε με την περιγραφή της ζωής του…τους νικητές, την παρουσιάστρια, τον Φασολάκη-που δεν ήξερε ότι πρέπει να σταματήσει να μιλάει όταν βλέπει κάποιον να κλαίει-ή τους μαϊντανούς που κατα μεγάλο ποσοστό συμμετείχαν στο show.
Κρίμα…Τελικά τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα.