Είναι δύσκολο να μπαίνεις στη διαδικασία να γράφεις όσα γνωρίζεις εδώ και τρία χρόνια. Τα τρία εφιαλτικά χρόνια της Τζένης του Πέτρου και των τριών παιδιών τους.
Είναι ακόμη πιο δύσκολο αν αναλογιστεί κανείς πώς εδώ και λίγο καιρό το ζευγάρι δεν έμενε μαζί. Ο Πέτρος είχε νοικιάσει ένα διαμέρισμα κόντα σε αυτό που έμενε η Τζένη και τα παιδιά αλλά βρισκόταν συνέχεια μαζί τους.
Περίμεναν και οι δυο να τελειώσει η τηλεοπτική περιπέτεια που τους εξουθένωσε και σωματικά για να προβούν στην ανακοίνωση. Και το έκαναν Σάββατο απόγευμα. Χθές.
Γνωρίζοντας καλά πώς οι περισσότεροι θ΄ασχολούνται με τα μπάνια τους… τις διακοπές… το Μουντιάλ και πάει λέγοντας.
Όμως η ανακοίνωση ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Κάτω απο την «επιφάνεια», την βιτρίνα και την δηθενιά που υπηρέτησαν και οι δυο και τους χάρισε πολλά χρήματα, η ζωή τους ήταν εφιάλτης.
Δεν είμαι εγώ εκείνος που θα κάνει την αγιογραφία του Κωστόπουλου, ούτε βεβαίως αυτός που θα υποστηρίξει πώς… χώρισαν διότι ο θείος είχε και έχει πολλά ανοιχτά μέτωπα και έτσι προσπαθεί να σώσει ότι του χει μείνει για τα παιδιά του.
Εγώ είμαι αυτός που άσκησε και φέτος και παλιότερα αιχμηρή κριτική για την εικόνα αλλά και την τηλεοπτική παρουσία του Πέτρου. Στο προσωπικό θέμα ωστόσο οφείλω να είναι πολύ προσεκτικός.
Τρία παιδιά. Τρείς ζωές. Παιδιά που διαβάζουν, ξέρουν… γνωρίζουν… ενημερώνονται. Παιδιά που δέχονται καθημερινά κριτική, ερωτήσεις, έναν άτυπο βιασμό απο φίλους και συμμαθητές. Και σε αυτό δεν φταίνε σε τίποτε.
Οι επιλογές του πάτερ φαμίλια ήταν και καλές και κακές. Άλλωστε στην Ελλάδα το ν΄ασχολείσαι με εκδόσεις είναι ρίσκο. Σα να παίζεις μαύρο κόκκινο τα τελευταία 70 χιλιάρικα της περιουσίας σου. Οι κραταιές μέρες τελείωσαν. Όπως και τ΄ αποθέματα εμπιστοσύνης των φίλων αλλά και βενζίνης του Πετράν. Και μπορεί να έκανε τεράστια λάθη με προμηθευτές της εταιρείας του-τα οποία εύχομαι κάποια στιγμή να πληρώσει- ή με συνεργάτες του… όμως ώς πατέρας ήταν εκεί. Και θα είναι εκεί.
Η ανακοίνωση του χωρισμού τους έχει κάνει και τους δυο κομμάτια. Και η τελευταία παράγραφος που αναφέρεται στα παιδιά τους… αποτυπώνει πλήρως την αλήθεια τους.
Όχι δεν ήταν κάποιο τρίτο πρόσωπο που διέλυσε 19 χρόνια. Μια ζωή. Ήταν η απότομη και μη προβλέψιμη πτώση του «θείου βρέφους» των εκδόσεων στην Ελλάδα. Μια πτώση που δεν είχε προβλέψει ο πανέξυπνος κατα τ΄άλλα-και άξεστος στη δουλειά- Βολιώτης καθώς μέχρι και πρίν λίγο καιρό ζούσε στον κόσμο του. Θεωρούσε τον κόσμο την πιάτσα μια μηχανή και τον κώλο του επιδέξιο να την καβαλήσει.
Δεν υπάρχει χειρότερος εφιάλτης απο το να τεμαχίζεσαι ψυχικά. Συναισθηματικά. Και δυστυχώς για εκείνον η κόλαση ξεκινάει τώρα! Όσο για την σιωπή της Τζένης; Πέρα απο αξιοπρέπεια δείχνει πως τελικά δεν είναι χρυσός αφού ο καθένας μπορεί και βγάζει ότι συμπέρασμα θέλει…