Τον Ηλία Ψινάκη τον γνωρίζω χρόνια και τον τιμώ. Τιμώ το μυαλό του. Τιμώ την πειθώ του. Τιμώ την μεθοδικότητά του.
Και πιστέψτε με. Το ότι κατέβηκε στην τοπική αυτοδιοίκηση και ασχολήθηκε με τα κοινά δεν ήταν ελέω ματαιοδοξίας. Το έκανε για να προσφέρει. Και το κάνει γιατί είναι μάγκας.
Σιγά μην είχε καμιά όρεξη να δράττει ψίχουλα δημοσιότητας από τα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας.
Μόνο οι βενζίνες από το σπίτι του στο Νέο Βουτζά στο κέντρο της Αθήνας ξεπερνούν κατά πολύ τον μισθό του.
Η εκστρατεία «Για ένα πιάτο φαΐ» γιγαντώνεται καθημερινά. Ο πολυμήχανος Ηλίας κατάφερε να βάλει στο κόλπο αυτό…ένα κόλπο ανθρωπιάς πολλούς φίλους του. Ένας από αυτούς ο Βαλεντίνο, τον έφερε σε επαφή με τον Jeremy Irons.
Ο αμερικανός ηθοποιός από την πρώτη στιγμή έδειξε τον ενθουσιασμό του με την ιδέα και μάλιστα ακούγεται ότι πρόσφερε αρκετές χιλιάδες δολάρια για τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας.
Μαγκιά του…Μια αχτίνα φωτός στην σκοτεινιά που μας πνίγει…