Πόσο εύκολο είναι για έναν προπονητή να καλείται καθημερινά ν΄αντιμετωπίζει υπερφίαλα παιδάκια; Παιδάκια που νομίζουν ότι έπιασαν την καλή…με το να γεμίζουν τις τσέπες τους με ευρώ του Ιβάν του Tρομερού; Και να πεις ότι αποδίδουν στο γήπεδο; Αντιθέτως μπορεί στον τζόγο ν΄αποδίδουν. Μπορεί στις βόλτες με τα κιτς χαμηλωμένα «φτιαγμένα» αυτοκίνητά-Γερμανικής εταιρείας- ν΄αποδίδουν. Μπορεί στο Facebook ρίχνοντας γκομενάκια…ν΄αποδίδουν. Τι γίνεται όμως όταν καλούνται αυτά τα «σημαδεμένα» και μη παιδάκια να παίξουν το τόπι στο γήπεδο;
Τι γίνεται όταν δεν κοιμούνται καλά…βγαίνουν χωρίς άδεια τα βράδια και πίνουν; Όταν ξενυχτούν μέχρι τις τρεις μετά τα μεσάνυχτα καθημερινά και «παίζουν» με κοπέλες στο διαδίκτυο; Πώς μετά θα παίξουν μπάλα; Λογικό μετά την ήττα από την Καλλιθέα να την πέσουν όλοι στον Δώνη. Γιατί ο προπονητής έχει πάντα την ευθύνη στις ήττες και οι παίκτες στις επιτυχίες. Αλλά όταν ο κάθε Δώνης επενδύει και στηρίζεται στο παιδάκι που δεν έχει μυαλό… πόσο εύκολο είναι το αδιέξοδο και τα κακά αποτελέσματα; Όταν το παιδάκι δεν έχει παιδεία…όταν το παιδάκι δεν ακούει όσα τους χουν πει κατά καιρούς ο Σάλπι και ο Φωτάκης…πώς περιμένεις Δώνη μου μετά ν΄ανταποκριθεί στις εντολές; Όταν δεν υπάρχει μυαλό στο κεφάλι-και υπάρχει ενδιαφέρον μόνο για το κάτω κεφάλι-πώς περιμένεις Δώνη μου ν΄αφομοιώσουν τις εντολές…Αφού μυαλό «γιοκ» που λέει και η Χουρέμ.
Τι μπορείς να περιμένεις από παιδάκια που την πέφτουν ασύστολα στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και όταν στο τέλος τρώνε άκυρα απειλούν με μηνύματα; Και τα μηνύματα αυτά είναι στη διάθεση των κοριτσιών; Τι θα γινόταν άραγε αν η διοίκηση μάθαινε τα έργα και τις ημέρες κάποιων παιδιών που λειτουργούν με ύφος «κατακτητή». Και δεν αναφέρομαι στην γειτονιά τους…αλλά όλου του κόσμου. Γι΄αυτούς όλοι οι υπόλοιποι είναι οι βλάκες και εκείνοι είναι οι έξυπνοι… Ψιτ μικρέ…Το έξυπνο πουλί… από τη μύτη πιάνεται…Όταν υπάρχει εξυπνάδα…διότι εσύ μάλλον δεν έχεις οπότε σου ταιριάζει περισσότερο το «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι». Αγαπώ τον ΠΑΟΚ διότι η Ιστορία της ομάδας είναι συνδεδεμένη με την ιστορία της οικογένειάς μου, την προσφυγιά και την αλληλεγγύη μεταξύ των Ελλήνων. Σιχαίνομαι ωστόσο τα παιδάκια που ποτέ δε θα μάθουν…τι σημαίνει να σέβεσαι και να εκτιμάς! Σε λίγες μέρες σας έχω κι άλλα!!!