Ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω. Απο την άλλη θα μου πείτε ότι όλα αυτά είναι επιλογές. Ωστόσο όταν υπάρχουν εικόνες απο το παρελθόν η σύγκριση είναι μοιραία.
Αυτό όμως που κάνει τη συγκεκριμένη επιλογή τραγική είναι… πώς το «πριν» ελιναι πολύ καλύτερο απο το «Μετά».
Η Χριστίνα Αλούπη είναι ένα κορίτσι που πάντα συμπαθούσα. Όμως με την επιλογή της να φουσκώσει τα χείλη της και… να γίνει όπως οι «πολλές» με έβαλε σε προβληματισμό.
Είπα μέσα μου «γιατί ρε γαμώτο». Γιατί χάνει την ποιότητά που εξέπεμπε και το class icon της και γίνεται λαϊκη… δεύτερη όπως οι περισσότερες που πίζουν σαμπάνιες στα πρώτα τραπέζια;
Κρίμα… γιατί ήταν μια κούκλα…