Ο Χρήστος Κυριαζής είναι συνάδελφος και φίλος. Πριν απο λίγες ώρες δημοσίευσε μια ιστορία στο προσωπικό προφίλ του στο Facebook που μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
Μια πολύ έντονη εμπειρία που έζησε πριν πολλά χρόνια όταν συνάντησε τον Ροϊ Τάρπλεϊ. Τι έγραψε;
«Διαβάστε μια ωραία ιστορία: Το 1997 γράφω (και δεν υπογράφω) στην Diva τη στήλη «Στο Κρεβάτι με τη Δωροθέα». Κάθε μήνα, η ΔωρεΘΕΑ Μερκούρη φωτογραφιζόταν στο κρεβάτι με έναν ενδιαφέροντα άντρα της εποχής και -υποτίθεται- ότι του έπαιρνε συνέντευξη χωρίς ταμπού. Για 5-6 τεύχη, τη συνέντευξη την έγραφα εγώ. Κάποια στιγμή, ο Θανάσης ο Καλογιάννης, ο σπουδαίος 400ρης και μετέπειτα εξαιρετικός φωτογράφος μόδας, κατεβάζει την ιδέα να ανέβουμε Θεσσαλονίκη και να «στοκάρουμε» δύο συνεντεύξεις με αθλητές: Τον Ξαβιέ ΜακΝτάνιελ και τον Ρόι Τάρπλεϊ, που τότε έπαιζαν στον Ηρακλή. Ο Θανάσης είχε κονέ στον αθλητικό χώρο, τα κανονίζει πατ κιούτ, το περιοδικό κλείνει για τις ανάγκες της φωτογράφησης σουίτα στο Μακεδονία Παλάς και… φύγαμε! Ο Ρόι φτάνει στο ξενοδοχείο συνοδεία ενός μάνατζερ – Ελληνοαμερικανός ήταν αν δεν με απατά η μνήμη μου, αλλά όνομα δεν θυμάμαι. Φωτογραφίζεται με τη Δωροθέα στο κρεβάτι (ντυμένοι εννοείται) και μετά αποσυρόμαστε στο σαλονάκι για τη συνέντευξη. Φυσικά, ως απεσταλμένος γυναικείου life style εντύπου δεν είχα σκοπό να τον ρωτήσω για τις τάπες και τα ριμπάουντ. Κάποια στιγμή, προσπαθώντας να κάνω κάποιες ερωτήσεις που να ακροβατούν μεταξύ μπάσκετ και life style, του αναφέρω την περίφημη ατάκα του Ιωαννίδη για το… καφάσι μπύρες που κατέβαζε πριν από τις προπονήσεις. Αυτό ήταν… Το θηρίο σηκώνεται όρθιο χειρονομώντας και ουρλιάζοντας «what da fuck!!!!». Γυρίζει στον μάνατζέρ του, με δείχνει και τον ρωτάει με τα μάτια γουρλωμένα: «What da fuck he is saying? That moth@f…. said dat for me?» (σ.σ. Οπου «moth@f…» βάλτε τον Ξανθό). Ο μάνατζερ σαστίζει, πάει να με βγάλει τρελό και άσχετο, εγώ έχω μείνει σέκος και ο Καλογιάννης μου ψελλίζει «τι του είπες ρε, είσαι τελείως μαλάκας;». Ο Τάρπλεϊ είναι ήδη στην πόρτα και ο μάνατζερ γυρίζει προς το μέρος μας και μας λέει «we don’t need the shit!». «Ευτυχώς έφυγε», είπα ανακουφισμένος μόλις έκλεισε η πόρτα, αδιαφορώντας αν έχασα τη συνέντευξη. Τα είχα δει όλα! «Κανόνισε να διώξεις και τον ΜακΝτάνιελ, να γυρίσουμε πίσω με άδεια χέρια», μου λέει ο Καλογιάννης… Από τότε είχα να το λέω: Εχω κάνει τον Τάρπλεϊ να αφρίζει, όπως δεν τον έκανε ποτέ κανείς αντίπαλος! R.I.P.»