Ανατριχιαστικές είναι οι λεπτομέρειες που έρχονται στο φως για τη δολοφονία της 4χρονης Άννυ. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Βούλγαρος φίλος του 27χρονου ισχυρίζεται ότι ο πατέρας του άτυχου κοριτσιού θέλοντας να εξαφανίσει τα ίχνη του, τεμάχισε την 4χρονη και έπειτα πέταξε το άψυχο σώμα της στα σκουπίδια.
Άλλες πληροφορίες που φθάνουν στην ΕΛ.ΑΣ αναφέρουν ότι ο 27χρονος ίσως να έκαψε τη σορό της κόρης του πριν την εξαφανίσει, ενώ υπάρχει και το σενάριο ο 27χρονος να έβρασε το άτυχο κορίτσι.
Οι Αρχές πιστεύουν, ωστόσο, ότι η σορός του παιδιού δεν είναι εύκολο να βρεθεί, ενώ εξετάζουν επίμονα την μητέρα του άτυχου κοριτσιού για να δουν τι ακριβώς γνώριζε για την υπόθεση.
Και κάπως έτσι ξεχνάμε τα προβλήματα, την έλλειψη ρευστού από τις τράπεζες και προσγειωνόμαστε απότομα στην καθημερινότητα.
Τρέμω από τα νεύρα μου. Αλήθεια. Έχω μια κόρη κι εγώ τεσσάρων ετών και δεν μπορώ να διανοηθώ πώς αυτό το τέρας έφτασε σε σημείο να σκοτώσει το παιδί του. Και όχι απλά να το σκοτώσει αλλά να βεβηλώσει το άψυχο κορμί του.
Πώς έφτασε σε σημείο να αφήσει τα κτηνώδη ένστικτά του να κυριαρχήσουν στο μυαλό του και να σταματήσει τη ζωή σε ένα παιδί… γεμάτο ζωή…
Δεν έχω ισορροπία. Δεν υπακούω σε κανέναν άγραφο ή ακόμη και θεμελιωμένο νόμο της δημοσιογραφίας.
Γράφω ως πατέρας και όχι ως δημοσιογράφος. Γράφω και παρακαλώ τον υπουργό Δικαιοσύνης να επαναφέρει το νόμο της θανατικής ποινής σε εκείνους που σοκάρουν την κοινωνία… όχι… σκοτώνουν την ανθρωπιά μας με ειδεχθή εγκλήματα, όπως αυτό.
Δεν υπάρχουν λόγια. Στερεύω. Νιώθω στον λαιμό μου αυτό το κούμπωμα. Που δεν μπορώ να καταπιώ.
Μιλούσα πριν από λίγο με έναν φίλο αστυνομικό συντάκτη και μου τα έλεγε σκληρά. Όπως είναι ορθά κοφτά. Η δουλειά βλέπετε. Και ειλικρινά κόντεψε να μου πέσει το ακουστικό από το αυτί. Ανατρίχιασα.
Έβρασε το παιδί του; ΈΒΡΑΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΟΨΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ;
Σκότωμα και κρέμασμα στην πλατεία Συντάγματος… Αυτό ρε… χωρίς να του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό νομικίστικο. Γιατί είναι σίγουρο… πως την ώρα της δίκης όποιος δεχτεί να τον εκπροσωπήσει θα επικαλεστεί ψυχασθένεια. Άλλωστε υπάρχει και ο άγραφος νόμος της φυλακής… για παιδοκτόνους…
Όμως το κακό έχει γίνει… Καλό ταξίδι αγγελούδι μου. Είσαι και δικό μου παιδί. Και όλων εκείνων που βάζουν πρώτα τα παιδιά τους και μετά τη δική τους ζωή… στη ζωή τους…