Βαρύ το κλίμα στο Mega… έχουν αρχίσει την επίσχεση οι εργαζόμενοι αφού πλεον δεν αντέχουν. Κι αυτό να ξέρετε είναι το πιο σημαντικό. Αυτό ειναι το πιο επώδυνο. Αυτές οι μικρές οικογενειακές τραγωδίες. Άνθρωποι χάνουν ξαφνικά την δουλειά τους. Η ζωή τους αλλάζει. Η καθημερινότητά τους… αλλάζει. Οι προτεραιότητες αλλάζουν.
Και όλα αυτά ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση. Φανταστείτε πως υπάρχουν ζευγάρια μέσα στο κανάλι με παιδιά. Παιδιά που πρέπει να πάνε στο σχολείο και δεν μπορούν οι γονείς τους να ανταπεξέλθουν ούτε στην σχολική λίστα. Κι όμως. Αυτά συμβαίνουν στο κανάλι της Μεσογείων. Ένα κανάλι που κάποτε για να μπείς έκανες μεγάλη προσπάθεια και έβγαινες μόνο όταν ήταν να πάρεις σύνταξη. Έχω περάσει απο το μαγαζί αυτό, πρίν πολλά χρόνια. Και το θυμάμαι με σεβασμό. Θυμάμαι το μεγαλείο που ένιωσα όταν μου έδωσαν την κάρτα εισόδου με το όνομά μου. Θυμάμαι όλους τους συναδέλφους. Τεχνικούς και δημοσιογράφους. Και με πονάει πολύ αυτό που συνέβη.
Όμως αυτά συμβαίνουν. Στελέχη ανίκανα και βύσματα οδηγούν πολλές φορές τα κανάλια στον γκρεμό. Και καλά κάνουν. Προφανώς ακολουθώντας τις διαταγές των προστατών τους. Όμως οι εργαζόμενοι τι φταίνε; Έχετε μαγκιά μέσα σας κύριοι; Είστε σωστοί; Θέλετε να μείνετε στην ιστορία της τηλεόρασης ώς άρχοντες;
Αποκαταστήστε τους εργαζόμενους, πληρώστε τους και μετά κάντε το κανάλι περιστερώνα…
Οι άνθρωποι αυτοί… που ήταν η ψυχή του καναλιού έχουν πλεόν λυγίσει. Νέα θετικά δεν υπάρχουν και όλοι ξεκινούν επαφές μήπως βρουν αλλού δουλειά. Την Παρασκευή είχαμε και κλάματα στο κανάλι από άτομα που δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που συμβαίνει ενώ μάζευαν τα πράγματα τους…
ΤΡΑΓΩΔΙΑ!!!