Ο μικρός δεν έχει δεχτεί ούτε στιγμή ότι ο αδερφός του έφυγε. Ότι τον πήρε ο Θεός δίπλα του. Με ένα συγκλονιστικό μηνυμα πρίν απο μερικά λεπτά μοιράζεται με τον κόσμο τις σκέψεις του. Ο Νίνο Παντελίδης γράφει : » «Παντελάκο μου σαν σήμερα σε αποχαιρέτησε όλη η Ελλάδα εδώ και έναν χρόνο δεν σε έχω ξαναδεί…Αγνοείσαι επειδή κάποιοι,δε σε πρόσεξαν…Δεν φταις μόνο εσύ… Να ξέρεις πως μας λείπεις πάρα πολύ και ότι και να κάνουμε δε μπορούμε να σε φέρουμε πίσω…Όμως εσύ δεν έφυγες ποτέ, είσαι εδώ και θα είσαι πάντα μέσα από τα τραγούδια σου και τις καλές σου πράξεις… Τα τραγούδια σου ακούγονται παντού και θα φροντίσουμε να ακούγονται για πολλά χρόνια ακόμα…Ήταν εκείνο το χαμόγελο που δεν ξεχνιέται…Σ’ αγαπάω…Το μικρό σου αδερφάκι» «. Ο πόνος των γονιών δεν μπορεί να μετρηθεί. Αλλά πιστέψτε με. Ο πόνος της απώλειας για τον αδερφό είναι εξίσου μεγάλος και δύσκολα διαχειρίσημος. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα παιδί ανήλικο… που είχε τον μεγάλο αδερφό τους ώς πρότυπο.