Πώς ένα μικρό παιδί που έπαιζε ποντιακή λύρα βρίσκεται εδώ και μερικά χρόνια στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, γεμίζει μαγαζιά και ενώ δεν έχει και τη φωνή του Τερζή ή του Πάριου έχει φανατικούς θαυμαστές; Το «φαινόμενο Καλίδης» αναμένεται να μοιραστούμε σήμερα μαζί σας. Ενός ανθρώπου που όταν δεν βρίσκεται στο στούντιο, είναι στο σαλόνι του σπιτιού του και παίζει με τα τρία παιδιά του… ή αφιερώνει ώρες ολόκληρες σε ένα μικρό μηχανουργείο που έχει φτιάξει στο υπόγειο του σπιτιού του. Με τόρνο, τροχό, πρέσα και ότι άλλο έχει στο «δισάκι» του ένας μάστορας.
Και μπορεί η ατυχία να συνόδευε τον καλλιτέχνη στα πρώτα χρόνια της καριέρας του στη Θεσσαλονίκη … τότε που κάποιοι επέλεξαν να σηκώσουν τον Βέρτη και όχι αυτόν… ωστόσο ο τυπάρας δε το έβαλε κάτω.
Η ιστορία πάνω κάτω γνωστή. Ο Μαρμαράς σε ταξίδι του στη Θεσσαλονίκη τον παρακολουθεί και του προτείνει αν κατέβει στο μαγαζί του στη Συγγρού. Εκεί φτιάχνει όνομα. Εκεί τον μαθαίνει ο κόσμος.
Ο πρώτος κύκλος κλείνει, ο Πάνος δουλεύει κι αλλού και φέτος ήρθε η στιγμή της επιστροφής.
Η επιστροφή του Καλίδη στο στέκι του Μαρμαρά φέρνει και μια γενική καλλιτεχνική εκκαθάριση στην πίστα. Το πρόγραμμα είναι στημένο πάνω στον Πάνο. Μόνο αυτός. Κανείς άλλος γνωστός ή γνωστή. Βεβαίως θα υπάρχουν και νέα παιδιά που θα τον πλαισιώνουν αλλά όνομα… όνομα το μαγαζί θα έχει μόνο ένα.
Πρόκειται για μεγάλο στοίχημα. Τόσο επιχειρηματικό αλλά και καλλιτεχνικό. Την ίδια στιγμή ένας ψύχραιμος παρατηρητής βλέπει το εγχείρημα πολύ έξυπνο.
Κι αυτό διότι σε μια συγκυρία που ο κόσμος είναι πλεόν κουρασμένος από τις πολιτικές εξελίξεις τις δηθενιές και τα σταριλίκια… αυτό που αποζητά είναι η διασκέδαση.
Ποιος μπορεί αν το καταφέρει αυτό; Μα μόνο ένας διασκεδαστής. Ένας άνθρωπος σαν τον Καλίδη. Ένας καλλιτέχνης «θετική ενέργεια» που γελάει ακόμη κι όταν κοιμάται.
Αυτούς τους καλλιτέχνες έχει ανάγκη ο κόσμος. Να τσαλακώνονται και να κοιτούν πρώτα τα τραπέζια και μετά την εικόνα και την πάρτη τους.
Ένα είναι σίγουρο. Ο Μαρμαράς δε βλέπω φέτος να πληρώνει το μάρμαρο. Γι΄αλλους χτυπάει η καμπάνα!