Τα πιο μεγάλα κόλπα, της νύχτας και της μέρας, γίνονται με τις γυναίκες. Αυτό δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε και επίσης δεν είναι ανάγκη να είσαι ο Βούδας για να το καταλάβεις. Ένα το κρατούμενο λοιπόν…
Πάμε στο δεύτερο… Ποιο είναι το πρόβλημα της νύχτας αυτή την περίοδο, αθηναϊκής και μη; Ότι ο κόσμος πάει στα μαγαζιά και βλέπει τα ίδια και τα ίδια: ξανά τα μεγάλα αστέρια, που αμοίβονται παχυλά την ώρα που ο κοσμάκης δεν έχει λεφτά, που είναι στην τρίχα με 78 κομμώσεις, 65 φορέματα και 8 γραβάτες ενώ ο άλλος δεν έχει για ν’ αλλάξει τζην. Το δε μπουκάλι λες και δεν έχει μάθει ότι ο πληθωρισμός είναι αρνητικός, χτυπάει πάντα το 200άρι, οπότε μόνο ρεφενέ μπορεί να πάει κανείς σε μια μεγάλη πίστα ή έστω σε μια μικρομεσαία.
Πάμε στο τρίτο και τελευταίο… Γιατί ενώ ο ΣΔΟΕ έφτασε να κυνηγάει τις γουρουνοπούλες και τους καστανάδες, τα πανηγύρια που έγιναν πέρσι το καλοκαίρι και οι χοροί που κάνουν οι σύλλογοι τον χειμώνα δεν σταμάτησαν, αλλά αντίθετα έκαναν ρεκόρ; Η εξήγηση είναι απλή: ο κάτοικος του χωριού, της κωμόπολης ή της πρωτεύουσας της επαρχίας που κατέβαινε με την Μερσεντάρα την δίλιτρη Παρασκευή στην Αθήνα, έδινε στον μαιτρ το χαρτζηλίκι, έπιανε το πρώτο τραπέζι έβλεπε την φίρμα κι έβγαζε σέλφις μαζί της για να τον βλέπουν στο χωριό, τώρα το σκέφτεται ακόμη και να κουνήσει την λιμουζίνα και κάθεται και βλέπει τηλεόραση ή γύρισε στο καφενείο. Δεν χάνει όμως πανηγύρι για πανηγύρι στον νομό, όπου το Chevas είναι Chevas η πλαστική καρέκλα πλαστική καρέκλα και το φυστίκι σαν αυτά του Σούπερ Γκούφη και όχι ξηροκάρπιο, ο δε σολωμός είναι σουβλάκι Λειβαδιάς, αλλά το πρώτο τραπέζι είναι πρώτο τραπέζι…
Τι σας λέει τώρα Φεβρουάριο μήνα ο Νάσος θα πείτε… έβλεπε το σχετικό φιλμάκι στην εκπομπή του Θέμου την Τρίτη, με το συγκρότημα ΜΟΡΦΕΣ. Λαϊκοδημοτικό κόλπο από την ΜΙΝΟΣ, επιπέδου Τσαμπά και ανώτερο, και προσπάθησαν να ξετυλίξω το κουβάρι όχι τόσο γι’ αυτό που έβλεπα όσο γι’ αυτό που πρέπει να σας πω.
Πάμε απ’ την αρχή: η Σάσσυ Τσεντούρου είναι το κλαρίνο του Γονίδη, του Ίμβριου και εδώ και 20 χρόνια έχει γυρίσει κάθε μαγαζί της νύχτας ως μουσικός. Καλό παιδί, ήσυχη, και με σπουδές στο Ωδείο Αθηνών. Η έλλειψη μεροκάματου, λόγω κρίσης της νύχτας, την οδήγησε στο παραδοσιακό τραγούδι, το οποίο παρεμπιπτόντως όλοι ακούμε αλλά κανείς μας δεν το λέει. Κάπως έτσι βρέθηκε στα πανηγύρια με Ζάχους, Καψάληδες, Φιλιώ Πυργάκη κι έμαθε την τέχνη και το γύρισε στα ηπειρώτικα, παρατώντας λαϊκά, τζάζ και deep house διασκευές απ’ τα Καγκέλια.
Η ιδέα του γυναικείου συγκροτήματος της μπήκε στο μυαλό, βλέποντας εξαιρετικές σολίστριες στα παραδοσιακά όργανα, κι έτσι βρήκε την μικρή Δανάη Μπούτση απ’ την Λειβαδιά για το ρόλο του βιολιού και την Ντίνα Πετρίδη με φωνή γεννημένη για τα δημοτικολαϊκά. Όλες μικρές, ωραίες και ταλαντούχες. Το τέταρτο μέλος δεν είναι μόνιμο, μια και εναλλάσσονται στο τουμπελέκι η Αλίνα (από Stavento μεριά), η Αθηνά (του Καλίδη), η Χρύσα και σε πιο μόνιμη βάση η Βίκυ Λύτρα με το μισοξυρισμένο κεφάλι και τα καπέλα.
Το όλο κόλπο το ψιθύρισε η Σάσσυ τον Μάιο που μας πέρασε στον Κωνσταντουλάκη από την ΜΙΝΟΣ και τα δυο πρώτα τραγούδια σκάσανε μύτη τέλος Οκτώβρη.
Όλη η νύχτα μιλάει για μεγάλο κόλπο που μπορεί να παίξει σε πίστα, πανηγύρι, γάμους και βαφτίσια.
Και μια και το facebook έχει αντικαταστήσει τους ατζέντηδς και τους bookers, αρκεί ένα τηλέφωνο και να ‘σου τα κορίτσια στην πόλη σου.
Στο μεταξύ ο ΝΤΕΡΤΙ σκίζει το τραγούδι που είπαν στον Θέμο, Δευτερότριτα εμφανίζονται σε γνωστό στέκι στα Νότια προάστια της Αθήνας και τις υπόλοιπες μέρες κάνουν περιηγήσεις στην ελληνική ύπαιθρο.
Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει το έργο, αλλά όσοι ξέρουν την λέξη «χαρτούρα» θα προσπαθήσουν να κρατήσει πολύ, καθ’ ότι κορίτσια είναι, η φαγωμάρα είναι μέσα στο DNA τους. Εγώ μέχρι τότε θα τις πετύχω σε κάποιο «χορό» και θα τα ρίχνω ως το πρωί… Αφήστε τους μουράτους στις μεγάλες πίστες να νομίζουν ότι διασκεδάζουν…