«Μα είναι δυνατόν να είναι αυτή» αναρωτιόταν ένας, «ε καλά τι περίμενες απο πρώην μοντέλο» λέει ο άλλος, « καλά φταίει και ο αυτός που την ανεχόταν» είπε ο τρίτος.
Σε μια υπέροχα πλασμένη κοινωνία που ζεί μέσα στην υποκρισία και λιάζεται σχολιάζοντας χαλαρά όλα αυτά που μπορεί να συμβαίνουν και στα δικά τους σπίτια, κάποιες στιγμές σου έρχεται να ξεράσεις επάνω τους. Αυτά γράφει η συνάδελφος Μαρία Περδικέα και συνεχίζει: «Κάνουν λες και ακούν πρώτη φορά για ναρκωτικά και βίζιτες στη Μύκονο, για εστεμμένες που κερατώνουν τους πλούσιους συζύγους τους και για δήθεν σελέμπριτις που σνιφάρουν κοκαίνη έχοντας υψηλές προσδοκίες μιας καλύτερης ζωής.
Το lifestory της ζωής της Ε. που απασχολεί τα μίντια μετά τις αποκαλύψεις για το κύκλωμα ναρκωτικών της Μυκόνου, σοκάρει κυρίως όλους τους υποκριτές μεσο-μεγαλοαστούς που κάνουν οτι δήθεν αυτά συμβαίνουν σε αλλα σπίτια και οχι στα δικά τους.
Η αλήθεια είναι οτι αυτά και άλλα ακόμα χειρότερα συμβαίνουν στα σπίτια όλων αυτών των πικρόχολων σχολιαστών με την διαφορά οτι δεν θα δούν ποτέ το φώς της δημοσιότητας.
Η ιστορία της πρώην εστεμμένης δεν διαφέρει και πολύ απο άλλες παρόμοιες δικές τους η του ευρύτερου κύκλου τους.
Η υποκρισία άλλωστε είναι τόσο παλιά όσο το δέντρο της Εδέμ.
Στην μικροκοινωνία μας λοιπόν που οι περισσότεροι ξέρουμε όλα για όλους όπως και οι άλλοι για εμάς ας είμαστε πιο φειδωλοί στους χαρακτηρισμούς και στα γεμάτα με απορία, δήθεν απο την έκπληξη, ανοιχτά στόματα
Οσο για την πρώην εστεμμένη, δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που μπλέκει σε τέτοιες περιπέτειες.
Εκατοντάδες περιπτώσεις σαν της Ε. ζούν στο διπλανό σπίτι, κάνουν διακοπές τον Αύγουστο στο Ιόνιο με το σκάφος, το παίζουν καλές μαμάδες, σκληρά εργαζόμενες γυναίκες.
Στο ενδιάμεσο και όταν τα μάτια του κόσμου δεν βλέπουν, π@@@@νται με τον γυμναστή/ μπαρμαν/ πολίστα, «φτιάχνονται» με κάθε είδους σκευάσματα για να ξεπεράσουν την κατάθλιψη απο τον πλούσιο γάμο που τόσο κόπιασαν για να κάνουν.
Όμως δεν φταίνε οι Ε. πρώην εστεμμένες, αυτές έτσι ήταν απο την πρώτη στιγμή.
Απο τις πρώτες ημερες της γνωριμίας τους με τον Mr “Τα έχω» έδιναν δείγματα του πονηρού χαρακτήρα τους.
Ακόμα όμως και στην περίπτωση που υποκρίνονταν με οσκαρική ερμηνεία το καλό κορίτσι για σπίτι – άλλωστε η πιο ηλίθια γυναίκα είναι εκατό φορές πιο πονηρή και απο τον πιο έξυπνο άνδρα- απορώ με τους μέλλοντες γαμπρούς.
Δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν;»