Δεν είναι η πρώτη φορά που βάζω στην άκρη το κοστούμι του επαγγελματία και γράφω ως άνθρωπος… Και το κάνω γι΄ανθρώπους που αγαπώ, γουστάρω, έχω όμορφες αναμνήσεις μαζί τους…
Η μάχη της Γεωργίας, της γυναίκας του Γιώργου Νάτσιου, ήταν σε εμάς που ξέρουμε… γνωστή εδώ και μήνες. Όπως και η μάχη με το θεριό. Όλοι δεν θέλαμε στην αρχή να το πιστέψουμε. Λέγαμε «γιατί». Παντρεύτηκαν… προχώρησαν την ζωή τους και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Γιατί ρε Θεέ; Γιατί;
Κάποιοι θρηνούν ανοιχτά, άλλοι πιο μοναχικά. Ο Γιωργος ανήκει στην δευτερη κατηγορία. Στους ανθρώπους που απο παλιά ότι προέκυπτε το διαχειρίζονταν μόνος του.
Η αίσθηση ωστόσο της απώλειας της γυναίκας του, είναι μεγάλη. Και αυτη τη φορά ο Γιώργαρος καλείται να ανταπεξέλθει…σε έναν Γολγοθα που μπορεί να πάρει μήνες χρόνια… μπορεί και να μην ξεπεραστεί ποτέ.
Ποιος είναι ο Νάτσιος; Ο Γιώργος πέρα απο μαέστρος της Παόλα… είναι ένας άνθρωπος που εκτιμούσα και εκτιμώ για δυο σημαντικούς λόγους. Πρώτον γιατί ήταν ένας επαγγελματίας που δεν σταματούσε ποτέ να «σπουδάζει» την δουλειά του και να μαθαίνει και δεύτερον εξαιτίας του αδαμάντινου χαρακτήρα του.
Ζορίστηκε πολύ για να «γίνει». Και δεν το πέτυχε ποτέ εξυπηρετώντας παρέες και κλίκες. Το κέρδισε με την δουλειά του. Φίλος πραγματικός δεν δίσταζε ποτέ να πεί την γνώμη του ακόμη κι αν γνώριζε πώς θα γινόταν «αιχμηρός». Διάφανος. Κρυστάλινος. Μάγκας.
Προσωπικός φίλος της Παόλα και πυλώνας των προγραμμάτων της ο Γιώργος ποτέ δεν ζητούσε πολλά. Ζητούσε όσα απαιτούνταν για να έχει ένα άρτιο μουσικό αποτέλεσμα. Οι μουσικοί που δούλευαν μαζί του ήταν πάντα ικανοποιημένοι και χαρούμενοι. Πολλές φορές στο παρελθόν προτιμούσε να μην παρει αυτός μεροκάματο για να πληρώνονται οι άλλοι…
Και ξαφνικά; Όλα άλλαξαν. Η καθημερινότητά του με την Γεωργία… η αρρώστια ο θάνατος.
Τον τελευταίο χρόνο ο Γιώργος μόλις και μετα βίας χαμογελούσε. Ακόμη και την τελευταία φορά που τον συνάντησα και τον πήρα αγκαλιά δυνατά κατάλαβα πώς είχε χάσει την ενέργειά του. Τα συνεχή ταξίδια στην Γερμανία και το άγχος… η αγωνία για την πορεία της γυναίκας του, τον είχαν καταβάλει. Όταν κάποιος έχει μία παρατεταμένη ασθένεια, πολλά από τα αγαπημένα του πρόσωπα νιώθουν συναισθηματικά την απώλειά του πριν τον θάνατό του, γιατί συνειδητοποιούν την πιθανότητα μίας τέτοιας κατάστασης.
Και δυστυχώς ο καρκίνος σε αυτές τις ηλικίες είναι επιθετικός και δύσκολα αντιμετωπίζεται…
Η Γεωργία έφυγε και πρίν απο λίγη ώρα έγινε η κηδεία της… Όμως η Γεωργία θα ζεί μέσα στον Γιώργο και σε όσους την αγάπησαν πολύ…ζει ανάμεσά μας…
Καλό ταξίδι ρε αλάνι… καλό κουράγιο Γιώργο…