Όταν μιλάει η μάνα… οφείλουμε να την σεβαστούμε και ν΄ακούσουμε με προσοχή τι λέει. Γιατί κάθε λέξη της… έχει αξία. Δημοσιογραφική και βεβαίως συναισθηματική. Στην προκειμένη περίπτωση η Αθηνά Παντελίδη μιλώντας στο blog μου, δεν δίστασε να πει αλήθειες.
Αλήθειες που πονάνε και αποτυπώνουν ρεαλιστικά την πραγματικότητα. Αποτυπώνουν την δηθενιά, την υποκρισία και το ψέμα πολλών συναδέλφων του Παντελή. «Ναί ήρθαν πολλοί στην κηδεία και τίμησαν τον γιό μου. Τι θέλετε να σας πω. Ότι από την κηδεία και μετά κανείς… και όταν σας λέω κανείς το εννοώ… δεν επικοινώνησε με την οικογένεια του υποτιθέμενου φίλου τους για να ρωτήσουν απλά τι κάνουμε; Δεν έχουμε ανάγκη ψεύτικης παρηγοριάς, ούτε συνδρομής άλλης από κανέναν. Βλέπετε σε αυτήν την περίπτωση δεν θα υπάρχουν κάμερες όπως υπήρχαν στην κηδεία του Παντελή μου. Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ και ν΄ακούω από εδώ κι από εκεί κάποιους να χρησιμοποιούν το όνομα του παιδιού μου… επειδή δούλεψαν μαζί του, ή επειδή έτυχε να βρεθούν στον ίδιο χώρο και την ίδια στιγμή να είναι εξαφανισμένοι και να μην έχουν καμία επαφή, ανθρώπινη και μόνο».
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του blog μας σε λίγες μέρες, ίσως και ώρες αναμένεται να σκάσει ένα ακόμη πολύτιμο-δημοσιογραφικά και δικαστικά- στοιχείο που θα κάνει πολλούς να χάσουν τον ύπνο τους. Και ξέρετε καλά πώς κάθε φορά που γράφω κάτι τέτοιο… επιβεβαιώνομαι…
Λίγο υπομονή…