Τι μπορεί να σημαίνει για την Ελλάδα του 2014 ο όρος «λαϊκός τραγουδιστής;». Σίγουρα όχι αυτά τα ντεμέκ… ντεμί πρότυπα που τα τελευταία χρόνια μας προτείνουν και μας επιβάλλουν με τα κανάλια και τα ραδιόφωνα οι παρέες οι κλίκες και οι αδερφές… που δεν είναι νοσοκόμες.
Σε αυτή την κοινωνία ζούμε. Που ο όρος λαϊκός τραγουδιστής έχει χάσει την αξία του. Και ποιοι έμειναν από την χρυσή δεκαετία του 90; Ποιοι είναι εκείνοι που μέχρι σήμερα γεμίζουν μαγαζιά;
Ένας. Και μόνο. Ο Βασίλης Καρράς. Και το γράφω με πλήρη γνώση ευθυνών και συνεπειών. Το γράφω διότι το πιστεύω. Το γράφω διότι κάθε μέρα που περνάει μαθαίνω από περιγραφές άλλων… κομμάτια της ζωής ενός γνήσιου ανθρώπου που σαρώνει φέτος στο ΈΝΑΣΤΡΟΝ. Γιατί κύριοι. Δεν φτάνουν μόνο τα σουξέ… μετράνε δε λέω… αλλά για να έχεις διάρκεια οφείλεις να είσαι και σωστός άνθρωπος… και όχι σουξεδιάρης αλά κάρτ.
Τι είναι ο Καρράς; Το πιο απλό παράδειγμα; Πρόκειται για φίρμα που μπορεί να μη σε ξέρει αλλά θα γυρίσει από το καλό αυτί το αριστερό να σε ακούσει και τρυφερά να σου πει «Για λέγε ρε πιτσιρίκο».
Ενός καλλιτέχνη που έχει μάθει ν΄ ακούει. 60άρησε και ακόμη μαθαίνει. Τι κι αν δεν τελείωσε Πανεπιστήμια… δεν σπούδασε δεν επένδυσε στα βιβλία. Το δίδαξε καλά η πιάτσα η νύχτα και τα ζόρια. Γι΄ αυτό και εκτιμά τους αγωνιστές και στέκεται δίπλα σε ανθρώπους που έχουν πραγματική ανάγκη. Πόσο μάλλον παιδιά.
Στο διαδίκτυο μπορεί να βρεί κανείς θησαυρούς αν ψάξει καλά. Δείτε λοιπόν τι βρήκα σήμερα.
Δείτε γιατί το μεγαλείο ενός καλλιτέχνη μπορεί και κρύβεται πολλές φορές στις λεζάντες και στα «περισσότερα». Όπως αντίστοιχα οι παλιοί εφημεριδάδες έλεγαν κάποτε για τα μονόστυλα. «Σε αυτά κρύβονται ειδήσεις»
Δείτε τι έγραφε ο Ξυδους το 1993, όταν οι άγνωστοί- στο ευρύ κοινό-τότε Πυξ-Λαξ έπεισαν τον Καρρά να τραγουδήσει το «Άστην να λέει» που έμελλε να γίνει ύμνος. Δείτε τα λόγια ενός νεκρού σήμερα συνθέτη που με συγκίνησαν πολύ. Διαβάστε ένα μυστικό που δεν πήρε μαζί του στον άλλο κόσμο.
ΜΑΝΟΣ ΞΥΔΟΥΣ:Εμείς τότε είχαμε κάνει αυτό το τραγούδι με το συγκρότημα και θέλαμε κάποιον λαϊκό τραγουδιστή. Είχαμε στο μυαλό μας τον Βασίλη Καρρά αλλά ήταν δύσκολο να τον πλησιάσουμε. Μεσολάβησε ο Αχιλλέας Θεοφίλου -σε αυτόν οφείλεται η παραγωγή του τραγουδιού- που το βρήκε καλή ιδέα. Θέλω να πω κάτι που έζησα όσον αφορά στον άνθρωπο. Αν κάποιος γεμίζει ένα μαγαζί, δε λέει τίποτα. Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος ο Βασίλης Καρράς εμφανιζόταν σ’ ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Ένα βράδυ στο καμαρίνι έτυχα μάρτυρας μιας σκηνής που αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια τη θυμάμαι πολύ έντονα. Ήρθαν τρία άτομα από τον σύλλογο παιδιών της Βέροιας με προβλήματα για να μιλήσουν για μια συναυλία που θα συγκέντρωναν χρήματα. Τους άκουσε και στο τέλος τους ρώτησε με πόσα χρήματα θα ήταν ευχαριστημένοι από τα έσοδα της συναυλίας. Τα παιδιά θα ήταν ικανοποιημένα με 300.000 δραχμές. Τότε εκείνος φωνάζει τον συνεργάτη του, τον Λέλεκα, και του λέει «κόψε ένα χαρτί». Όταν λέμε «ένα χαρτί» εννοούμε ένα εκατομμύριο. Έδωσε την επιταγή στο ένα παιδί και είπε «αν μάθει κανείς τίποτα θα σου κόψω το λαρύγγι». Από ‘κεί και πέρα δεν μπορεί να μου πει κανείς τίποτα για τον Βασίλη Καρρά…»
