Περίμενα μέρες μέχρι να πάρω στα χέρια μου και την επίσημη απάντηση του τραγουδιστή προκειμένου να έχω πλήρη εικόνα της ιστορίας που ξεκινάει το 2010. Τον Μάιο του 2010. Εκείνη την εποχή οι δυο “φίλοι” έρχονται σε συμφωνία και ο εφοπλιστής δανείζει άτοκα στον τραγουδιστή το ποσό των 100.000 ευρώ.
Σύμφωνα με την αγωγή του Βίκτωρα Ρέστη τα “χρήματα πιστώθηκαν στον λογαριασμό του τραγουδιστή μετά από υπόδειξή του. Αρχικώς είχε συμφωνηθεί η εξόφληση να γίνει σε μια δόση καταβλητέα την 3-10-2012 πλην όμως η καταβολή αυτή δεν έγινε ποτέ”.
Και από τότε αρχίζει ένα γαϊτανάκι επικοινωνίας για να δώσει ο Ρέμος τα χρήματα. Λίγο καιρό μετά και σε ένα διάστημα ενός έτους ο Ρέμος καταβάλει 60.000 ευρώ. Ο εφοπλιστής υποστηρίζει πώς τα χρήματα που πήρε δεν είναι 60.000 αλλά 50.000 και ζητάει πλέον τα χρήματα του με αγωγή.
Τι περίμενα τόσο καιρό; Περίμενα τις προτάσεις-απαντήσεις του Ρέμου. Ο τραγουδιστής λοιπόν στο σχετικό δικόγραφο υποστηρίζει πως ήταν μια πολύ δύσκολη εποχή γι’ αυτόν στην οποία υποχρεώθηκε να καταβάλει το ποσό των 6,5 εκατομμυρίων ευρώ για τον Ηρακλή, αποδέχεται ότι έλαβε το δάνειο από τον εφοπλιστή και ζητά να λυθεί το θέμα εξωδικαστικά μιας και με το ιδιωτικό συμφωνητικό που συντάχθηκε μετά το δάνειο δεν οριζόταν με ακρίβεια ο χρόνος καταβολής των δόσεων…
Εντάξει τώρα. Θέλετε να μου πείτε πως ο Ρέμος δεν έχει αυτά τα λεφτά να τα δώσει στον εφοπλιστή; Αν κρίνω απ’ όσα γράφονται για τα μεροκάματα των πρωτοκλασάτων τραγουδιστών είναι δεδομένο πώς αυτά τα λεφτά μπορεί να τα πάρει από την δουλειά του μέσα σε έναν άντε δυο μήνες…
Τι να συμβαίνει άραγε;
