Οικονομόπουλος, Τζένη Θεωνά, Εβελίνα Παπούλια και άλλοι πολλοί που ξινίζουν τελευταία όταν τους ρωτούν για τα προσωπικά τους. Και αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που τους φοβίζει;
Μήπως οι απαντήσεις τους για τα προσωπικά τους θα αποτελέσουν την αρχή του τέλους για την καλλιτεχνική διαδρομή τους; Μήπως τελικά ο κόσμος νοιάζεται περισσότερο για την ερωτική ζωή τους και έχει σε δεύτερη μοιρά το σόλ ματζόρε, το σι μινόρε ή τον ρόλο της ή του στον Άμλετ;
Δεν λέω. Όλα τα παραπάνω είναι σημαντικά εργαλεία για την καριέρα τους αλλά… οι ίδιοι που θαυμάζουν καλλιτέχνες από το εξωτερικό, που τους μιμούνται, που ονειρεύονται μια καριέρα όπως τη δική τους… είναι οι ίδιοι που δεν λειτουργούν ποτέ όπως οι σταρς του εξωτερικού. Οι πραγματικοί σταρς.
Γιατί μάγκες… οι ταλαντούχοι… οι φτασμένοι… οι κορυφαίοι… οι σίγουροι για τις δεξιότητές τους ξέρουν πως και τα προσωπικά τους είναι part of the game. Κομμάτι του παιχνιδιού. Δεν βάζουν βέτο στο τι θα ερωτηθούν, είναι άνετοι χαλαροί αυτοσαρκάζονται και γίνονται ακόμη πιο προσιτοί και αγαπητοί στον κόσμο. Κάτι που εσείς δεν θα πετύχετε ποτέ… Διότι ιστορικά ότι δεν είναι αυτόφωτο… μένει πάντα δεύτερο. Και μάλλον αυτό κάποιοι το γνωρίζουν καλά.
Και κάτι άλλο. Διαβάζοντας πρόσφατα δυο έρευνες δημοτικότητας προσώπων στην Ελλάδα- προτείνω στους «δικούς μας» να συνεχίσουν την δουλειά τους και να σταματήσουν την ξινίλα… Εκτός αν έχουν κάτι να φοβηθούν…
Λέω εγώ τώρα