Αυτά τα μεταξύ σοβαρού και αστείου στην εκπομπή της Τσιμτσιλή μόνο χιούμορ δεν προάγουν.
Το αντίθετο. Αυτό που βγαίνει είναι το έλλειμμα ευγένειας και πολιτισμού που κάποιες υπερεκτιμημένες τηλεπερσόνες διαθέτουν και μάλιστα απαιτούν από τους ομόσταβλους συνεργάτες να το αποδεχτούν.
Αυτές οι συμπλεγματικές συμπεριφορές ξεκίνησαν από κάποιες μόνιμα δεύτερες παρουσιάστριες που στον βωμό της πρόσκαιρης αναγνωρισιμότητας, στο περίπτερο στο ταξί, στο Super Market από τον κόσμο κατέλυσαν κάθε μορφή ευγένειας και τηλεοπτικής ισορροπίας.
Γι αυτό και μένουν πάντα δεύτερες.
Δεν είναι κακό βεβαίως να είσαι αιχμηρός στην τηλεόραση. Είναι ωστόσο πολύ κακό να μην έχεις επιχειρήματα και να αναδεικνύεται το κενό δημοσιογραφικής επάρκειας. Είναι κακό να μην έχεις κάνει σχεδόν τίποτε στην τηλεόραση και στην καριέρα σου γενικότερα και επειδή σου δόθηκε μια θέση σε ένα πλατό να το παίζεις ξερόλας.
Το κακό είναι πως ο Alpha τα τελευταία χρόνια έχει γεννήσει πολλά τέτοια παραδείγματα. Δεν είναι μόνο η κουτοπόνηρη αμετροέπεια της Τσολάκη.
Είναι πολλές οι περιπτώσεις. Είτε κάποιων που είναι και τώρα στο κανάλι είτε κάποιων άλλων που αποχώρησαν και τους έφαγε η μαρμάγκα.
Ευτυχώς που το θέμα δεν μεγάλωσε με την καταλυτική παρέμβαση της Super Μαίρης από το ακουστικό.
Ωστόσο το ίχνος… έχει μείνει…