Συμπαθώ πολύ την Τάμτα. Όχι τόσο λόγω της διαφορετικότητας στο στυλ που την έχει κάνει ξεχωριστή. Αλλά γιατί είχε θάρρος και παρά το νεαρό της ηλικίας της , πήρε αποφάσεις για την ζωή της, δεν συμβιβάστηκε και πορεύτηκε μόνη τόσο στον επαγγελματικό της στίβο αλλά και στα προσωπικά της.
Την χαίρομαι και μου είναι εξαιρετικά συμπαθής. Είναι αυτό που έλεγε η γιαγιά μου όταν έβλεπε μια χαρούμενη γυναίκα. Έλεγε <<Καλοϊσκιωτη κοπέλα>>. Πληροφορήθηκα πρόσφατα την συνάντηση που είχε η καλλιτέχνης με τον συνάδελφο μου και φίλο Λάμπρο Κωνσταντάρα στο πλαίσιο μιας συνέντευξης σε μηνιαίο περιοδικό. Εκεί λοιπόν ο Λάμπρος την ζόρισε λίγο και την ρώτησε ανάμεσα σε άλλα… αν δημοσιογράφοι της έχουν ζητήσει να φωτογραφηθεί με την κόρη της και να δώσει συνέντευξη. Εκεί λοιπόν χάθηκε ξαφνικά το ωραίο φατσάκι της αοιδού και απάντησε πολύ κοφτά <<Μου έχουν ζητήσει πολλές φορές αλλά δε θεωρώ ότι είναι σωστό. Όταν ενηλικιωθεί και θεωρήσει ότι έχει κάτι να πει και να προβληθεί μπορεί να το επιλέξει και να το κάνει. Προς το παρών όχι>>