Νιώθω άβολα όταν γράφω για ανθρώπους που εκτιμώ. Επομένως το κριτήριο μου είναι υποκειμενικό και πολλές φορές κακό. Ωστόσο για τον Σπύρo ήθελα από καιρό να γράψω. Κι ας βγουν κάποιοι να με χαρακτηρίσουν μεροληπτικό.
Το κάνω για έναν και μόνο λόγο. Μπορεί ο ίδιος να είναι ιδιόρρυθμος απαιτητικός τελειομανής… η εκπομπή όμως που παράγει είναι σημαντική. Και γίνεται ακόμη πιο σημαντική στην εποχή που ζούμε. Η ευτυχία που μοιράζει ο Σπύρος σε καθημερινούς ανθρώπους τα όνειρα τα συναισθήματα η ανάγκες που καλύπτει δεν μετριούνται. Δεν υπολογίζονται. Και σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζονται. Η εικόνα που βγάζει ο Αντ1 μέσω της εκπομπής- πέραν των τηλεθεάσεων- προάγει και κάτι ακόμη για τον Όμιλο της οικογένειας Κυριακού. Προάγει και χτίζει την εταιρική ευθύνη απέναντι σε αξιοπρεπείς συμπολίτες μας που η ζωή τους έπαιξε άσχημα παιχνίδια. Όσο για το κόστος της εκπομπής; Μπορεί όλα αυτά που κάνει ο Σούλης να φαίνονται ακριβά και κάποιοι να θεωρούν την συγκεκριμένη παραγωγή ακριβή… η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Όλο το project είναι χορηγημένο. Και αυτό σημαίνει πολλά. Το σημαντικότερο; Ότι με το λιγότερο κόστος ο σταθμός εξασφαλίζει απλά… κέρδος. Και την ίδια στιγμή η παραγωγή χρόνο παραμονής στο πρόγραμμα του καναλιού. Θέλω να ευχαριστήσω τον Σπύρο που υπάρχει στην ελληνική τηλεόραση, όπως φαντάζομαι και πολλοί ακόμη που περιμένουν σε μια τεράστια λίστα την σειρά τους να τον συναντήσουν τηλεοπτικά…