Έχω περάσει από αυτή τη φάση. Να είμαι καψούρης με μια γυναίκα και εκείνη ξαφνικά να μου λέει… άντε γεια και να τρέχει με άλλον. Είναι η λογική της μαϊμούς. Πρώτα βρίσκει το άλλο κλαδί και μετά αφήνει το χέρι της από το προηγούμενο.
Η ιστορία εμ τον Δημήτρη και τη Νάντια ήτα πολύ έντονη. Παθιάρικη. Ερωτική. Λογικό αν αναλογιστεί κανείς πώς πρόκειται για δύο νέα παιδιά που το αίμα τους βράζει. Το τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή ποσώς με ενδιαφέρει. Αυτό που μου έκανε ωστόσο μεγάλη εντύπωση ήταν η διαχείριση αυτής της ιστορίας και από τους δύο. Η Νάντια αντιμετώπισε την μετάβαση της στον Γρηγόρη με σιωπή και ο Δημήτρης ηχηρά. Χθες λοιπόν συνομιλούσε στο ραδιόφωνο με τον συμπαίκτη του στην εκπομπή τους το πρωί και ξαφνικά έπιασαν μια κουβέντα για την δωρεά οργάνων. Τον ρωτάει λοιπόν ο συνοδοιπόρος του, σε ποιόν θα έδινες Δημήτρη ένα από τα όργανά σου και εκείνος απαντάει «Το νεφρό μου στην μητέρα μου». Ο συνοδοιπόρος του, δεν έμεινε στην απάντηση αυτή και τον ρώτησε σε ποιόν ή ποια άλλη και ο Δημήτρης πολύ ειλικρινά απάντησε «Μόνο σε έναν άνθρωπο θα το έκαναν πέραν της μητέρας μου αν το είχε ανάγκη. Στη Νάντια». Δημήτρη δε γνωριζόμαστε …δεν έχουμε βρεθεί ποτέ. Θέλω λοιπόν από εδώ..από το blog μου να σου πω ότι σε θαυμάζω ρε μάγκα… Σε θαυμάζω διότι έχει balls και αυτό στις μέρες μας το συναντάς σπάνια. Πολύ σπάνια!