Παρασκευή πρωί και κατεβαίνω από το σπίτι μου όπως κάθε μέρα για να πάω στη δουλειά. Διαπιστώνω ότι το τζάμι του συνοδηγού είναι σπασμένο. Περπατάω προς το αυτοκίνητό μου ένα smart και διαπιστώνω ότι κάποιος το έχει «ψειρίσει» που λέμε και στην γλώσσα της νύχτας.
Το παράθυρο ήταν σπασμένο μάλλον με τον αγκώνα και από μέσα έλειπαν έγγραφα και δύο μικρά πορτοφόλια που περιείχαν κάρτες από παλιούς λογαριασμούς που δεν χρησιμοποιώ. Τα λαμόγια που με χτύπησαν πήραν μαζί και το δίπλωμά μου αλλά και την άδεια οδήγησης! Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι άφησαν την ταυτότητά μου… μάλλον θα τους έπεσε κατά λάθος και πώς δεν πήραν το κασετόφωνο. Κάτι έψαχναν. Κάτι σε έγγραφα… είστε τραγικοί ρε καραγκιόζηδες όποιοι και αν είστε… είστε τραγικοί που περιμένατε να έχω στο αυτοκίνητό μου στοιχεία από έρευνες που παράλληλα με το Κους Κους διεξάγω για λογαριασμό του gossip-tv.gr. Και επειδή κάπου πάει το μυαλό μου να ξέρετε ότι μπορεί να κατέθεσα μήνυση κατά αγνώστου αλλά δε θα σταματήσω …Έμαθα να δουλεύω χρόνια τώρα με τις απειλές τις μηνύσεις και τις αγωγές. Έμαθα να μη σταματάω σε θρασύδειλες συμπεριφορές… Ο δημοσιογράφος νιώθει ότι κάνει κάτι σημαντικό, όταν η έρευνά του ενοχλεί… και γουστάρω και χαίρομαι που ενοχλώ. Με αυτά που λέω με αυτά που γράφω με αυτά που πρεσβεύω! Εγώ τουλάχιστον τα γράφω επώνυμα! Εσείς τα πεσίματα σας τα κάνετε το βράδυ… στο σκοτάδι… γιατί στραβάδια γεννηθήκατε στραβάδια θα είστε για όλη σας την ζωή… Τυχάρπαστα ανθρωποειδή που από την πρωτεΐνη δε βλέπετε μπροστά σας και νομίζετε πως έτσι θα με τρομοκρατήσετε. Ρε παπάρες… ρωτήστε τι μας αρέσει να κάνουμε εκεί ψηλά στον Έβρο και θα καταλάβετε πολλά για μένα!