Ήταν πρίν χρόνια όταν τα δύο αυτά παιδιά, γνωρίστηκαν σε κοινή παρέα. Τότε δεν υπήρχε Φαίη… δεν υπήρχε Γιάννης. Συνομίλησαν για αρκετή ώρα και μάλιστα η συνάντηση τους επαναλήφθηκε καθώς η συγκεκριμένη παρέα έβγαινε συχνά πυκνά.
Ήταν η εποχή που η Ελεονώρα πάλευε με τα θηρία στον Πρωϊνό Καφέ… Ήταν τότε που ο Γιώργος απολάμβανε την σιγουριά του Star channel. Ήταν μια διαφορετική εποχή… χωρίς πολλά πολλά… χωρίς πολλά φράγκα στις τσέπες και χωρίς μορφασμούς και starilikia. Κοινοί φίλοι στην παρέα έλεγαν τότε ότι ο Γιώργος κάποια στιγμή εκδήλωσε την συμπάθειά του… λίγο περισσότερο. Παιδιά… για να μην παρεξηγηθώ… για συμπάθεια γράφω και όχι για κάτι άλλο… και το τρελοκομείο η Ελεονώρα την αρνήθηκε πολύ ευγενικά. Αυτή η πληγή μάλλον δεν έκλεισε ποτέ… και δεν είναι και αιμορροφιλικός ο μπαγάσας ο Λιάγκας …το κράτησε μανιάτικο;
Τι να πω… το σίγουρο είναι πώς και οι δύο είναι αξιόλογοι σε αυτό που κάνουν και όλες αυτές οι μπηχτές οι χαρακτηρισμοί και οι κόντρες δεν τους ταιριάζουν. Μεταξύ μας όμως τελείως, θέλω να σας πω ότι και οι δύο τον έχουν τον μαγνήτη της ίντριγκάς. Ειδικά η ξανθιά φίλη μου, το τραβάειιιιιιιι… πολυυυυ… ο δε Γιώργος πολλές φορές από την εκπομπή του στο ραδιόφωνο κάνει σαν να το επιδιώκει… Αμετροέπεια στο φούλ… σαν τώρα θυμάμαι τους χαρακτηρισμούς περί «παππού» στον Δημήτρη Σταυρόπουλο… σαν τώρα τον βλέπω στην έναρξη της εκπομπής του στο Mega να στολίζει εμμέσως πολλούς… Είναι και αυτό μέσα στο παιχνίδι. Μόνο που πρίν μερικά χρόνια ήταν μόνο εντυπώσεων και τώρα τείνει να γίνει παιχνίδι επιβίωσης!