Σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση ανέβηκε στη σκηνή για τον πρώτο ημιτελικό η Γιάννα Τερζή για να ερμηνεύσει το «Όνειρό μου» και αυτό φάνηκε στο τηλεοπτικό κοινό. Κακά τα ψέματα ήταν μια μέτρια έως ανεπαρκής εμφάνιση της χώρας μας παρά το γεγονός ότι το κομμάτι δεν ήταν κακό. Γιατί όμως βγήκε τόσο κακό το τελικό αποτέλεσμα παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες που έγιναν μέχρι και την τελευταία στιγμή;
Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί είναι πως το 50% της ψηφοφορίας των ημιτελικών, αυτό των επιτροπών, δεν πραγματοποιείται την ώρα μετάδοσης του ημιτελικού αλλά λίγο νωρίτερα στη γενική πρόβα. Μου είπαν λοιπόν πως τα άσχημα μαντάτα έφθασαν νωρίς στο επιτελείο της Γιάννας και ήταν πλέον αργά. Τίποτα δεν μπορούσε να σωθεί από το televoting. Ευθύνες βέβαια για την εμφάνιση έχουν και η τραγουδίστρια, και η δισκογραφική και η ΕΡΤ. Γιατί αυτή η εμμονή στο παλιακό μπλε – λευκό και οι δωρικές εμφανίσεις δεν αρέσουν στους πιτσιρικάδες που παρακολουθούν την Eurovision. Στην τελική σε πανηγυράκι μουσικής πηγαίνεις. Δεν πηγαίνεις στο Μέγαρο μουσικής και κάνεις warming την συναυλία της Μαρίζας Κόχ.
Και το χέρι με την μπογιά; Τι φάση; Η Μούντζα; Λες και πετάχτηκε στην Λισαβόνα την τελευταία στιγμή αφού πρώτα πέρασε με αστάρι για την υγρασία τον τοίχο της κουζίνας… Τραγικό. Τραγικό όλο.
To promo του κομματιού ήταν ανύπαρκτο. Και φυσικά στο κακό κλίμα μεταξύ της ελληνικής ομάδας συνετέλεσε και η μεγάλη ήττα από την Φουρέϊρα που ξεκίνησε τελευταία στα στοιχήματα και στη συνέχεια εκτοξεύθηκε στις πρώτες θέσεις. Και τα δημοσιεύματα σε κάποια sites που μιλούσαν για εμφύλιο. Εμφύλιος ποτέ δεν υπήρξε αλλά ψυχρότητα και τυπικότητα ναι.
Και αυτό οφείλεται όχι τόσο στις δύο τραγουδίστριες αλλά στους πέριξ αυτών και δεν αναφερόμαστε φυσικά στα στελέχη της δισκογραφικής εταιρίας που είναι κοινή.