Όταν πρίν απο αρκετό καιρό μιλούσα μαζί της στο τηλέφωνο… και μου περιέγραφε την κατάσταση της είχα ανατριχιάσει. Όχι τόσο για την σοβαρότητα αυτης-άλλωστε δεν είμαι γιατρός για να την εκτιμήσω ιατρικά- αλλά ανθρώπινα και με γνώμονα κυρίως την γενναιότητα με την οποία αντιμετώπιζε την περιπέτεια της.
Δεσμεύτηκα να μην ασχοληθώ με το «θέμα Νανας» μέχρι την στιγμή που θα το κάνει η ίδια. Και το έκανε χθές μιλώντας για τον λόγο που αποφάσισε να σφήσει την δουλειά για να ασχοληθεί με την υγεία της.
Η κατάσταση της Νανάς δεν είναι καθόλου εύκολη. Εδώ και δέκα χρόνια βρίσκεται σε μια μετάλλαξη νωτιαίου μυελού, μια ασθένεια πολύ σπάνια και δύσκολα αντιμετωπίσημη απο τους γιατρούς.
Η παουσιάστρια είναι υποχρεωμένη να πηγαίνει κάθε μήνα στο νοσοκομείο, όπου υποβάλλεται σε αφαιμάξεις και αντιπηκτική και θρομβολυτική θεραπεία.
Αυτη η αρρώστια κρυσταλλοποιεί το αίμα της Νανάς με αποτέλεσμα να έχουν ξεχειλώσει τα αγγεία της και να είναι υποχρεωμένη να υποβάλλεται συνεχώς σε θεραπείες.
Αυτη τη φορά η κατάσταση ξέφυγε και κάπως έτσι η Νανά παράτησε τα πάντα για να μείνει στη ζωή. Και έκανε πολύ καλά. Περαστικά φιλαράκι μου