Είχα πεί απο πέρυσι να μην ασχοληθώ ξανά με το πανηγυράκι. Αλλά χθές η υπομονή μου στέρεψε. Και στέρεψε όσο βρισκόταν σε εξέλιξη η εκπομπή για την ανάδειξη της ελληνικής συμμετοχής στη Γιουροβίζιον.
Να ξεκινήσουμε με τους παρουσιαστές; Δυο άνθρωποι εκτός τόπου και χρόνου. Με σταιλινγκ κατευθείαν από τη Σοβιετική Ένωση (λέτε να είναι φόρος τιμής στο Κίεβο που φιλοξενεί το διαγωνισμό;) και λόγο που δε θυμίζει σε τίποτα νεανικό υπερθέαμα, κάνουν το τηλεοπτικό κοινό να αναφωνεί «που είσαι Καπουτζίδη;;».
Όσο για το φετινό ελληνικό team; Ένας Δημήτρης Κοντόπουλος μπλαζέ και από άλλο ανέκδοτο, μία νερόβραστη Ντέμυ που έκλαιγε σε κάθε ζωντανή σύνδεση και ένας αξιοπρεπής Φωκάς Ευαγγελινός να προσπαθεί να συμμαζέψει ότι μπορεί. Όσο για τα τραγούδια; Είναι πράγματι αξιοπερίεργο πως ενώ η Ντέμυ έχει πει απο το 2011 μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ελληνικής δισκογραφίας, ερμήνευσε αυτά τα τρία αδιάφορα σαχλοποπ τραγουδάκια. Όσο για τον Κοντόπουλο; Δεν εξηγείται αλλιώς. Μάλλον οι Ρώσοι πληρώνουν πολλά περισσότερα, μιας και οι συμμετοχές που έχει γράψει για την αδελφή χώρα δε συγκρίνονται με τα φετινά υποψήφια τραγούδια της Ελλάδας. Κερασάκι στην τούρτα; Το σκηνικό από κόντρα πλακέ, που ένας να αφήσει ανοιχτή μια πόρτα και να κάνει ρεύμα, θα γκρεμιστεί ολόκληρο. Η πρόβλεψη μας οτι το τραγούδι Νο2 θα κόψει πρώτο το νήμα, επιβεβαιώθηκε χωρίς ωστόσο να έχει πιθανότητες νίκης στον μεγάλο τελικό του Κιέβου….Και επίσης για ακόμα μια φορά συγχαρητήρια στην ΕΡΤ και την Panik που μια τέτοια περίεργη στιγμή για την Ελλάδα επέλεξαν την Οδησσό (;;;) για τα γυρίσματα του ελληνικού βίντεο κλιπ, χρησιμοποιώντας απλά για γεμίσματα, κάποια σκόρπια πλάνα από το κέντρο της Αθήνας. Ας ελπίσουμε του χρόνου οι ιθύνοντες να μην επιλέξουν για τα γυρίσματα της ελληνικής συμμετοχής τη λίμνη Ταγκανίκα.