Έτυχε πρίν απο πολλά χρόνια να τον γνωρίσω στα πλατό του ΑΝΤ1. Ένας πολύ δυναμικός άνθρωπος. Ένας ηθοποιός που πέρα απο την τέχνη του, δεν ξεχνούσε ποτέ πώς ήταν άνθρωπος. Ένας απο όλους εμας. Παρά την τεράστια επιτυχία του με την «Λάμψη» και τον πακτωλό χρηματων που με την αξία του εισέπραττε για πολλά χρόνια, εντούτοις δεν άφησε ποτέ το νησί του. Την Σαλαμίνα.
Ο Γιώργος κατάφερε με την αγριάδα του στα τηλεοπτικά πλατό και την καλοσύνη του μακριά απο τις κάμερες να διδάξει ήθος και πάνω απ όλα να αποτελέσει πρότυπο για πολλούς άντρες που είχαν χάσει εκείνη τη εποχή τον προσανατολισμό τους. Ακόμη και στα πέντε λεπτά που τον συναντούσες καταλάβαινες την οξυδέρκειά του, την άνεση του, την καθαρή ψυχή του.
Απο την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η κακή είδηση έχει ξεκινήσει ένα τσουνάμι αγάπης απο κόσμο που τον γνώριζε και άλλους που απλά τον θαύμαζαν… με μηνύματα και σχόλια.
Όχι τόσο στενάχωρα… αλλά μαγκιόρικα. Όπως ο ίδιος θα επιθυμούσε…
