Έχω γράψει πολλές φορές για τις αντιγραφές. Ειδικά όταν αυτές είναι εξόφθαλμες. Όλο το καλοκαίρι άκουγα το τραγούδι ευχή του Λιάκου «πετάω ψηλά». Το κακό είναι πως μήνες πριν άκουσα για πρώτη φορά το Black widow.
Αναρωτιόμουν καιρό… ρωτούσα τον εαυτό μου… κάποιες μέρες δεν μπορούσα ακόμη να κοιμηθώ τα μεσημέρια… εξαιτίας του προβληματισμού μου. Έλεγα… τι μου θυμίζει το τραγούδι του Βρεττούλη. Και τελικά κατέληξα…
Ακούστε το πρωτότυπο και ανοίξτε τ΄αυτιά σας καλά. Η αντιγραφή του Λιάκου είναι απλά… μια ακόμη τραγική ραγιάδικη επιλογή, χωρίς στόχευση, με σκοπό και στόχο το εφήμερο σουξέ.
Εφήμερες καριέρες… εφήμερες επιλογές…