Είναι ωραίο να καταγράφεις -ειδικά αυτή την εποχή της μιζέριας και την κατήφειας- ανθρώπους να διασκεδάζουν. Και στην τελική ανεβαίνει και η δική μου διάθεση να παρακολουθώ εικόνες μακριά απο την Αθήνα. Μια Αθήνα που με ξεζουμίζει προσφέροντας μου… χιλιάδες ώρες κάθε χρόνο στο γραφείο και άλλες τόσες στο δρόμο.
Είναι ακόμη πιο ωραίο όταν βλέπεις τέτοια σκηνικά να συμβαίνουν σε μια βραδιά για ιερό σκοπό. Μια βραδιά τα έσοδα της οποίας χαρίζονται για την αποκατάσταση της υγείας ενός μικρού παιδιού που παλεύει με τον θάνατο.
Ο Γιώργος Δασκαλάκης αποδέχτηκε την πρόσκληση χωρίς δεύτερη σκέψη και τραγούδησε μπροστά στον Ροδίτικο κοινό. Ένα κοινό που τον βοήθησε που διασκέδασε μαζί του επι σειρά ετών… ένα κοινό που συνέβαλε στο να ανδρωθεί καλλιτεχνικά.
Ήταν δε τόσο μεγάλη η ένταση και η συμμετοχή του κόσμου στα τραγούδια του τραγουδιστή που ειδικά ένας επιχειρηματίας από την Αυστραλία έβαλε φωτιά στη μπάρα του club.
Πάντα τέτοια παιδιά… πάντα!