Ζώ στην εποχή του απόλυτου τηλεοπτικού ευτελισμού. Μια εποχή που-ευτυχώς για μένα- δεν με έχει ακουμπήσει. Και δεν με έχει ακουμπήσει συνειδητά και από επιλογή. Μια επιλογή που έχει κόστος. Υπάρχει κόσμος εκεί έξω που θεωρεί ότι όποια κριτική γράφω την ασκώ εξαιτίας της αποχής μου από το μαύρο κουτί-ισχυρισμός άγονος και εντελώς ηλίθιος- και κάποιοι άλλοι που έχουν απαιτήσεις από μένα να γράψω την αλήθεια.
Και αυτό μου αρκεί. Άλλωστε δεν γίνεται ν΄αρέσουμε σε όλους. Δεν θα το ήθελα. Προσωπικά δεν ανήκω στην παρέα με τα κολλημένα περουκίνια που τα έχω καλά με όλους και όταν είναι να γεμίσω το περιοδικό μου με παπαριές παίρνω τηλέφωνα και εκβιάζω καταστάσεις και πρόσωπα.
Η απόφαση μου να πώ όχι σε τηλεοπτικές προτάσεις είχε κόστος στην τσέπη μου. Αλλά όχι τόσο που να βάλω την αξιοπρέπειά μου σε τιμοκατάλογο.
Σήμερα λοιπόν κάθισα να δώ μετά από καιρό την εκπομπή του Σεφερλή. Κάποια στιγμή το θέμα που απασχόλησε την παρέα για 7 ολόκληρα λεπτά ήταν η Άβα Γαλανοπούλου και τα κιλά της.
Με τον Ουγγαρέζο… ποιόν τον Ουγγαρέζο… να κάνει κριτική στους συναδέλφους μου που ξημεροβραδιάζονται έξω από θέατρα νυχτερινά κέντρα γυμναστήρια και καφετέριες για να πάρουν μισή δήλωση από τους μαϊντανούς, celebrities αλλά και σημαντικούς ανθρώπους γύρω μας.
Υλικό στο οποίο πάνω θα πατήσει ο άσχετος Ουγγαρέζος δημοσιογραφικά για να πει την ατάκα του, την ηλιθιότητα του το κακομαμημένο χιούμορ του και όλοι μαζί να πάνε σε διαφημίσεις.
Ο μπάτλερ λοιπόν ούτε λίγο ούτε πολύ έβαλε χέρι στους δημοσιογράφους με το ματσούκι για την ερώτηση στην Άβα Γαλανοπούλου «Αν έχουν περάσει τα δύσκολα». Είπε ότι κάποιες ερωτήσεις ξεπερνούν τα όρια. Σωστό. Όπως και η ηλιθιότητα, η ημιμάθεια και η βλακεία δεν έχουν.
Μόνο να πείτε εκεί στο control Αγγελικούλα στο παλικαράκι αυτό… ότι να δεν έχεις περάσει απο πεζοδρόμιο δεν γίνεσαι δημοσιογράφος. Όπως και ο ηθοποιός αν δεν κάνει θέατρο αντίστοιχα. Ο Μπάτλερ λοιπόν τι έχει κάνει για να έχει άποψη; Ξέχασα. Έτρωγε από μικρός δεκάδες κιλά πόπ κόρν και απολάμβανε τις δουλειές μας από τον καναπέ του.
Κι αυτό συνιστά εμπειρία; Μια ατάκα είπε η Παγιατάκη και τους έστειλε όλους. «Αν δεν ρωτήσουν πώς θα έχουν υλικό; Και πως θα γυρίσουν πίσω στο κανάλι χωρίς αυτό;».
Η δημοσιογραφία Τάκη και δη η τηλεοπτική είναι η τέχνη του εφικτού. Σαν την πολιτική ένα πράγμα.
Η διαφορά είναι πώς κάποιοι την ασκούν και ζορίζονται και κάποιοι άλλοι δροσίζονται.
Και για να καταλάβετε την υποκρισία το θέμα αυτό διήρκησε σε χρόνο περισσότερο από κάθε άλλο στην ενότητα των gossips. Πιο; Ένα θέμα που η ίδια η Άβα παραδέχτηκε μετά από δικό μας ρεπορτάζ σε περιοδικό αργότερα. Αληθινό. Είναι δικαίωμά της να μη θέλει άλλο τέτοιες ερωτήσεις. Όπως και δικό μας να ρωτήσουμε από τη στιγμή που η ίδια το μοιράστηκε με το κοινό.