Ο πόνος της απώλειας ενός παιδιού για τον γονιό… ενός αδερφού για τον αδερφό είναι μεγάλος, ενός γονιού για το παιδί του είναι ο πιο σκληρός πόνος που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Πόσο μάλλον όταν η είδηση του χαμού είναι ξαφνική. Η στιγμή απότομη. Τόσο έντονη και στενάχωρη που μεσα σε κλάσματα δευτερολέπτου αλλάζεις τη ζωή σου.
Έχω ζήσει κάτι ανάλογο με τον δικό μου αδερφό. Και πιστέψτε με. Δεν έχω πενθήσει μέχρι σήμερα. Αρνούμαι να το δεχτώ. Ίσως είναι μια ασυναίσθητη άμυνά μου. Ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ τον τρόπο και να τον προτείνω στην Θάλεια. Ένα κορίτσι βαθειά συναισθηματικό με πολύ ισχυρή σχέση με την χαμένη πλεόν αδερφή της. Την Ιωάννα.
Η είδηση του χαμού της Ιωάννα σκόρπισε πόνο. Όχι μόνο στην οικογένειά και τους οικείους της. Αλλά σε όλη τη Λάρισα. Φίλες της στα στέκια της πλατείας δεν μπορούσαν νε το πιστέψουν και ξεσπούσαν σε κλάματα.
Αρνούνταν να το δεχτούν. Πόσο μάλλον η Θάλεια η οποία λίγες μέρες πρίν καλούσε τον κόσμο και την Ιωάννα με την πρόσκληση αυτή στην εκδήλωση: «Ελάτε στο χριστουγεννιάτικο Bazaar που διοργανώνει το Join Us στο Ρομάντσο ( Αναξαγόρα 3). Σας περιμένουμε αυτό το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου από τις 11 πμ έως τις 8 μμ. Ελάτε να βοηθήσουμε τα παιδιά της Κιβωτού του κόσμου, να γνωριστούμε και να αφιερώσουμε λίγες ώρες από τη ζωή μας σε μια καλή πράξη!».
Το Bazzar πραγματοποιήθηκε με επιτυχία. Όμως η θλίψη στα πρόσωπα όλων ήταν ορατή. Λογικό. Η τραγωδία ήταν νωπή. Παρά το χαστούκι του θανάτου η Νάνσυ Ζαμπέτογλου εγραψε στη σελίδα της Θάλεια; Πρίν από μερικές ώρες: « Ευχαριστούμε πάρα πολύ όλους εσας που σήμερα βοηθήσατε την παρέα μας να μεγαλώσει βάζοντας μέσα και τα παιδιά της Κιβωτου! Ήταν ένα καταπληκτικό bazaar και οι εταιρείες που με τόση αγάπη μας έδωσαν τα προιόντα τους για να πάνε τα χρήματα απο τις πωλήσεις στην Κιβωτό και όλοι εσείς που τα αγοράσατε ή που απλώς δώσατε ένα ποσό στον κουμπαρά της Κιβωτου μαζί με ένα σωρό φίλους που μας στήριξαν καταφέραμε να δώσουμε στη σημερινή μέρα το αληθινό νόημα των γιορτών. Και ήταν τοσο μεγάλη η αγαπη γυρω γυρω που κατάφερε να μαλακώσει έστω και λίγο τον πόνο που όλοι σήμερα κρύβαμε μέσα μας. Ειμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε ο ένας τον άλλον».
