Έλεγα πάντα μέσα μου-όλο αυτό το διάστημα που η Νανά αλλά και ο πρώην άντρας της είχαν ενοχληθεί από τις παρεμβάσεις μου για την εικόνα της- ότι κάποια στιγμή το κορίτσι θα ξυπνήσει. Έλεγα: «Δε γίνεται η γυναίκα που εγώ γνώρισα πριν από κάποια χρόνια και συνεργάστηκα μαζί της να έχει αλλάξει τόσο. Να έχω πέσει τόσο έξω».
Γνώριζα από την αρχή πώς μόνο αν έξυνα τον εγωισμό της θα κατάφερνα έστω για λίγο να την κάνω να σκεφτεί την κατάστασή της.
Χάρηκα πολύ που πριν μερικές μέρες διάβασα την συνέντευξη της σε εβδομαδιαίο περιοδικό. Και χάρηκα περισσότερο που έδειξε ότι πλέον καταλαβαίνει την φάση της. Διότι όπως λένε και οι ψυχίατροι «Πρώτα εντοπίζουμε το πρόβλημα και μετά το λύνουμε».
Χθες λοιπόν εντελώς ξαφνικά η Νανά επικοινώνησε μαζί μου με ένα ηλεκτρονικό γράμμα και πραγματικά με εξέπληξε.
Μου γράφει: «Γουμενίδη ομολογώ κι αυτό δεν είναι καλιαρντό ότι με τσάκισες. Όταν σε διάβαζα έκλαιγα. Έλεγα στην αρχή πώς δεν είναι δυνατόν να γράφει τόσο επιθετικά ο Νάσος για μένα. Είχαμε κι άλλα κουλά εκείνη την εποχή αλλά δεν θέλω να στα πώ.
Όμως θέλω να σου πώ κάτι. Τα κείμενά σου και το χώσιμό που μου έκανες… με ξύπνησε. Είπα όταν ηρέμησα η κουλή πώς για να τα γράφει έτσι αυτός που δεν έχει κάτι να πάρει από μένα… μάλλον κάτι βλέπει που εγώ δεν βλέπω.
Σήμερα από το νέο ζεστό μου σπίτι εδώ απολαμβάνοντας τον καφέ μου και βάζοντας στην ντουλάπα το μαγιό του καλοκαιριού, χαίρομαι τη νέα μου ζωή. Τα βλέπω αλλιώς. Στα λαλά μου όλα. Είμαι χαρούμενη ρε Νάσο.
Δεν είμαι πλεόν στα φώτα και δεν γουστάρω καθόλου να είμαι. Υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μου που με βοήθησαν, όπως ο επιχειρηματίας του κομμωτηρίου που έπιασα δουλειά αλλά και οι φίλες μου που μου στάθηκαν. Κι επειδή πλέον τα βλέπω καθαρά τα πράγματα θέλω να σ΄ευχαριστήσω. Πάω τώρα για manicure and pedicure. Φιλούρες»
