Τον λένε Βαγγελάκη και όλη την ζωή του ήτο γλιφτράκι. Το κακό είναι ότι ο Λάκης έχτισε καριέρα με πολύ σάλιο, διόλου ρεπορτάζ και πολύ μα πολύ άποψη.
Άλλωστε το λένε οι μυημένοι. «Η άποψη είναι όπως η κωλο… ιδα. Όλοι έχουν απο μία.
Το κακό όμως είναι πώς το ανύπαρκτο αυτό γλιφτράκι και γνωστός κωλοτούμπας της πιάτσας μεγάλωσε. Και η εμμονή για πρόσωπα έγινε αρρώστια.
Δεν θέλω να απαριθμήσω τις κωλοτούμπες σου Βαγγέλη. Θα γεμίσω τρείς μέρες με αναρτήσεις που θα πρωταγωνιστείς και δεν σου αξίζει.
Και ξέρεις γιατί; Διότι εγώ αυτά που κάνεις και τα βλέπω και τα διαβάζω. Να για παράδειγμα αναφέρομαι στην «κορυφαία» που κάποτε έτρεχες από πίσω της για λίγα ψίχουλα δόξας κουβαλώντας τα πιπάκια απο τα τσιγάρα της και τον καφέ και σήμερα την αποκαλείς γριούλα… αλλά και στον νυν συνεργάτη σου που του πουλάς πρόλογο… αλλά για την θυρίδα στην λεωφόρο δεν λές κουβέντα.
Δυστυχώς Βαγγελάκη απο το πολύ το «τάκα-τάκα» δεν έγινες απλά μακάκας αλλά και καράφλιασες και τυφλώθηκες και πια ο λόγος σου δεν περνά… Ας μη μιλήσω για το τραγικό πέρασμά σου απο το ραδιόφωνο. Άστο λέμε. Αυτό πονάει.
Διότι ου γαρ έρχεται μόνον.
Καταλαβαίνω απόλυτως γιατί τον τελευταίο καιρό ασχολείσαι με τρίχες. Αναμενόμενο. Ότι μας λείπει… μας απασχολεί.
Καταλαβαίνω επίσης ότι με διαβάζεις καθημερινά Λάκη και με παρακολουθείς. Όμως δυστυχώς για σένα μπορείς να διαβάζεις αλλά πλεόν δεν μπορείς να καταλάβεις.
Εγώ απο την άλλη σε καταλαβαίνω. Και ξέρεις κάτι. Σε λυπάμαι… διότι μια φορά γλιφτράκι για πάντα ταπεινός κόλακας.