Έλεγε ο Παππούς μου : «Το μόνο που δεν αγοράζεται στη ζωή είναι η εμπειρία». Και δε νοείται άντρας έμπειρος αν δεν έχει πιάσει τα 40. Να έχει ζήσει… να έχει δημιουργήσει… να μην τα έχει όλα έτοιμα απο τον μπαμπά και την μαμά του. Να είναι αυτοδημιούργητος και όχι μπούλης.
Σήμερα είναι μια πολύ ιδιαίτερη μέρα για μένα. Έχω γενέθλια. Πάτησα τα 40 και νιώθω υπέροχα.
Ειδικά την τελευταία τριετία η ζωή μου άλλαξε πολύ. Απέκτησε ποιότητα με τον ερχομό του παιδιού μου. Τον ερχομό της κόρης μου. Της Φαίδρας.
Πολλές φορές φέρνω στο μυαλό μου εικόνες από την παιδική ηλικία μου. Βλέπω τους 40άρηδες εκείνης της εποχής και σκέφτομαι : «Μα τόσο μεγάλος έγινα; «. Όχι. Ο χρόνος μπορεί να είναι αμείλικτος μπορεί να περνάει και να μη σταματάει… ωστόσο ο χρόνος σου δίνει εμπειρίες. Και είμαστε τυχεροί -οι της γενιάς μου-καθώς τα δεδομένα στη ζωή άλλαξαν. Έγιναν πολύ καλύτερα σε σχέση μ΄εκείνα των σημερινών 70άρηδων.
Πλούσιος σήμερα δεν είναι αυτός που έχει φράγκα στην τσέπη. Πλούσιος είναι αυτός που κάνει τον χρόνο σύμμαχο και γεμίζει εμπειρίες.
Αυτές δεν έχουν τιμοκατάλογο. Όπως και οι στιγμές με το παιδί σου. Όπως για παράδειγμα η σημερινή. «Μπαμπά ξύπνα. Χρόνια πολλά. Έγινες σήμερα 40. Πάμε βόλτα» μου είπε η κόρη μου και αισθάνθηκα λες και ήμουν το τιμώμενο πρόσωπο σε παιδικό πάρτι.
Δεν μεγαλώνω… Νιώθω ότι ξαναγεννήθηκα με την Φαίδρα και χρωστάω πολλά στην γυναίκα μου γι΄αυτό…
Ο άντρας στα 40 λένε οι έρευνες ότι μοιάζει πολύ με αυτόν στα 30. Είναι εγωιστής ανώριμος και ένα κάρο παπαριές… που κάποιοι μισογύνηδες ή κακομαμημένες γράφουν.
Ο άντρας στα 40 είναι στα καλύτερα του… Είναι η πιο ουσιαστική και δημιουργική ηλικία στη ζωή μας…
Και το να νιώθουμε παιδιά… δεν είναι κακό… Κάνουμε τις γυναίκες να μας βλέπουν αλλιώς… ε;