Συνάντησα τον βιρτουόζο της Κρητικής λύρας Ηλία Παλιουδάκη πριν μερικές ώρες και πραγματικά έμεινα άφωνος απο τις περιγραφές του. Ένας λεβέντης Κρητίκαρος με μπέσα τρέλα και αγάπη για την οικογένειά του τον Θεό και τα παιδιά του. Ένας καλλιτέχνης που κατάφερε να παντρέψει τον παραδοσιακό Κρητικό ήχο με το λαϊκό τραγούδι. Γεγονός πρωτοφανές στην φτωχή κατά τ΄άλλα Ελληνική μουσική. Γεγονός που δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη ιδέες. Αρκεί τα παρεάκια να μπορούν να τις ακούσουν.
Μου μίλησε αρκετή ώρα. Για τον Τόμας και την ανατριχίλα που ένιωσε στην είδηση ότι ο νεαρός ηθοποιός παλεύει στην εντατική. «Ξέρεις τι είναι να είσαι γονιός και να βλέπεις το παιδί σου διασωληνωμένο. Να μην ξέρεις αν υπάρχει αύριο. Είσαι γονιός Νάσο και εύχομαι να μη το ζήσεις ποτέ αυτό που έζησα. Ωστόσο ένα να ξέρεις. Αυτοί που ευθύνονται γι όσα περάσαμε θα πληρώσουν στη Δικαιοσύνη. Για μένα για το δικό μου παιδί όλο αυτό που ζήσαμε είναι πια παρελθόν. Η ζωή της κόρης μου και το χαμόγελό της είναι το πιο σημαντικό. Κι αυτό το χρωστάμε στην Παναγία την Γιάτρισσα. Σε αυτήν τάξαμε το παιδί μας και γι αυτό δώσαμε το όνομα Μαρία.»
Ο Ηλίας χτυπήθηκε άσχημα από τη μοίρα. Είδε κατάματα την τραγωδία. Ο πατέρας του «κοιμήθηκε»40 μέρες πριν γεννηθεί το παιδί του το πρώτο. Ο γιος του. Και κατόπιν ήρθε ο εφιάλτης με την κόρη του. «Είναι πληγή για μένα μεγάλη αυτό αλλά το παλεύω. Ο πατέρας μου είναι δίπλα μου. Με ακούει και με προσέχει. Και προσέχει και τα παιδιά μου. Πέρασα μεγάλα ζόρια αλλά πλέον πατάω στα πόδια μου. Εύχομαι στον Τόμας να έχει υγεία να τα καταφέρει και οι γονείς του να λυτρωθούν»