Τόμας Πρωτόπαπας: «Εικόνες» από το νοσοκομείο.Η ελπίδα…το θαύμα…το σοκ του αδερφού!!!

Όλοι ελπίζουν να γίνει  ένα θαύμα και ο Τόμας Πρωτόπαπας να ξυπνήσει! Να συνεχίσει να ζει και να χαρίσει χαμόγελα σε όσους περιμένουν εκεί έξω… στις καρέκλες του νοσοκομείου για μια καλή είδηση. Οι γιατροί αν και γνωστοποίησαν την σοβαρότητά της κατάστασης, είπαν στους γονείς να μην το βάλουν κάτω. Να συνεχίζουν να πιστεύουν στο θαύμα γιατί οι ίδιοι έχουν δει να γίνονται! Να τα καταφέρνουν άνθρωποι που ήταν ξεγραμμένοι. Η οικογένεια του; Σε κατάσταση σοκ. Οι φίλοι του; Το ίδιο.

Ο προπονητής του στο κικ μπόξινγκ ήταν από τους πρώτους που έτρεξαν. Όλοι λύγισαν….κάθονται και δε μιλάνε, απλά προσεύχονται. Η Ιωάννα, η σύντροφός του δεν μπορεί να το πιστέψει ακόμα. Νομίζει πως ζει ένα κακό όνειρο. Σε λίγες ώρες θα βρίσκεται στο νοσοκομείο και ο αδερφός του. Είναι μεγαλύτερος και ζει μόνιμα στην Αμερική. Έρχεται και αυτός με την ελπίδα να μην αποχαιρετήσει τον αδερφό του αλλά να γιορτάσει μαζί του το θαύμα.

Ο Τόμας λίγες ώρες πριν το τροχαίο έδινε τη νέα του συνέντευξη για περιοδικό της Κύπρου. Ήταν χαρούμενος για τη νέα εκπομπή που θα ξεκινούσε. Η αλήθεια είναι πως θα προτιμούσε να παίζει σε κάποιο σήριαλ, αλλά στις μέρες μας δεν είχε τη πολυτέλεια να κάνει επιλογές. Ήθελε να δουλέψει! Όχι για να ζήσει, η οικογένεια του μπορούσε  να του προσφέρει τα πάντα όμως ο Τόμας δεν γούσταρε! Ήθελε να είναι ανεξάρτητος «Εντάξει  δεν θα δουλέψω ως ηθοποιός εκεί, εκπομπή είναι, αλλά το προτιμώ απο το να κάθομαι. Δουλειά είναι και αυτή και τη χρειάζομαι» είχε πει σε συνεργάτη μου.

Πριν ακόμα ξεκινήσουν τα γυρίσματα, ο Τόμας είχε αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις σε μαγαζί της Κηφισιάς όπου και θα έκανε πάρτι μια φορά τη βδομάδα. Έτρεχε για να τα καταφέρει. Καλούσε φίλους, γνωστούς…. δεν είναι απο τα παιδιά που κάθονται. Είναι αγωνιστής.  Το δείχνει μέσα στο ρινγκ όταν παλεύει. Το δείχνει όταν αγκαλιάζει τον αντίπαλο. Είναι και ευαίσθητος. Είναι και ώριμος. Γνωρίζει τον πόνο των άλλων, τις δυσκολίες, τη φτώχεια….

Πράγματα που άλλος 26χρονος μπορεί να μην είχε στο μυαλό  του. Να ήθελε να έχει μόνο την τρέλα του. Εκείνος όμως πριν από ένα μήνα πήρε πρωτοβουλία και οργάνωσε έναν αγώνα  που τα έσοδά του πήγαν στα παιδικά χωριά SOS. Και το έκανε απο μόνος του. Γιατί του αρέσει να προσφέρει. Όπως προσφέρει στους φίλους του την αγάπη του πάνω απο όλα. Γι αυτό όλοι έτρεξαν. Όλοι ανησυχούν. Όλοι ελπίζουν σε ένα θαύμα. Μακάρι…