Το ρεπορτάζ υπογράφει η καλή συνάδελφος και φίλη Μαρία Ψαρά για το Έθνος και για μια ακόμη φορά αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι ο γαμημένος ο ωχαδερφισμός που μας διακατέχει ως λαό. Η χώρα που λατρεύουν όλοι για διακοπές, αντί να έχει λύσει βασικά ζητήματα γραφειοκρατίας και να ζει μόνο απο το συνάλλαγμα διώχνει ακόμη κι εκείνους που παρά την παγκόσμια κατακραυγή μας επιλέγουν. Διαβάστε και θα καταλάβετε
Δικαστικό αγώνα στο Ευρωδικαστήριο δίνει οικογένεια από τη Σκόπελο για να μην καταλήξει η έκταση που κατέχει στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας. Από τα τραπέζια της έχουν… «παρελάσει» τα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας σόου μπιζ, από τον Πιρς Μπρόσναν και το καστ του «Μάμα Μία» μέχρι τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και τον Τζον Τραβόλτα.
Εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια, η ψαροταβέρνα «Παλιό Καρνάγιο» στο Γλυστέρι της Σκοπέλου αποτελεί τον αγαπημένο προορισμό των διάσημων σταρ που επισκέπτονται τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου.
Την ιδιοκτησία της οικογένειας Κοσμά αμφισβητεί η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας. Ύστερα από εκατοντάδες χρόνια καλής γειτονίας, το 2004 οι Αγιορείτες μοναχοί αποφάσισαν να καταθέσουν αγωγή κυριότητας στον ιδιοκτήτη Γιώργο Κοσμά, διεκδικώντας από τη γη του μια μικρή μακρόστενη λωρίδα με «πρόσωπο» μόλις λίγα μέτρα στην άκρη της παραλίας – πρόκειται για το σημείο όπου βρίσκεται η διάσημη ταβέρνα. Όλη η υπόλοιπη έκταση που συνορεύει με την παραλία έχει αποκτηθεί από τη Μονή, αν όχι με τίτλο προ της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, τότε «σίγουρα με χρησικτησία».
Η διεκδίκηση της Μονής δικαιώθηκε στα ελληνικά δικαστήρια, αφού οι δικαστές και οι εισαγγελείς δεν έλαβαν υπόψη τους τα συμβόλαια αγοραπωλησίας του οικοπέδου που κρατούν από το 1883, ούτε έκαναν δεκτή την αίτηση των εναγομένων για πραγματοποίηση αυτοψίας.
«Για να πείσουν τους δικαστές, οι μοναχοί μετακίνησαν στα χαρτιά το κτήμα μας μέσα στο δικό τους», λέει στο «Εθνος» ο γιος της οικογένειας Ευάγγελος Κοσμάς, που ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει πώς η Δικαιοσύνη αμφισβητεί την ιδιοκτησία τους για την οποία έχουν συμβόλαιο και πραγματική ανενόχλητη χρήση από το 1909, οι δε προκάτοχοί τους, από τα έτη 1902, 1883 και πίσω ως τα χρόνια του Οθωνα.
Τη διεκδίκηση της Μονής Μεγίστης Λαύρας δικαίωσε και ο Άρειος Πάγος. Τέλος του περασμένου Ιουλίου, στην οικογένεια επιδόθηκε προς εκτέλεση η -αμετάκλητη, πια!- απόφαση του Πρωτοδικείου, που περιγράφει ένα «ανύπαρκτο» ακίνητο. «Η αυτοψία θα έλυνε το πρόβλημα, διότι θα συνειδητοποιούσε αμέσως κανείς τη… μετακίνηση που υπέστη το επίδικο οικόπεδο. Τα σύνορα της ιδιοκτησίας που θα βρει όποιος έρθει είναι άλλα από αυτά που δικαιώνουν τη Μονή!», λέει η οικογένεια Κοσμά. Για να μπορέσει να αναστρέψει την κατάσταση, η οικογένεια ήδη προσέφυγε, καταρχήν με αίτηση λήψης ασφαλιστικού μέτρου και κατ’ επέκταση με προσφυγή που θ’ ακολουθήσει, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αισιόδοξη δηλώνει η οικογένεια Κοσμά για την έκβαση της υπόθεσης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Όπως αναφέρει η δικηγόρος Ηλέκτρα – Λήδα Κούτρα, «Η Ελληνική Πολιτεία έχει την υποχρέωση να διασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση στα Δικαστήρια, να προστατεύει την ιδιοκτησία – περιουσία, να μην επεμβαίνει παράνομα στη σφαίρα της προσωπικότητας των προσώπων που βρίσκονται στη δικαιοδοσία της και να προβλέπει πραγματική και αποτελεσματική προσφυγή για κάθε τέτοια παραβίαση. Όλα αυτά, δε, τα εγγυάται χωρίς διακρίσεις».
