Αυτό το αγόρι το πρωτογνώρισα πριν περίπου 15 χρόνια όταν καθόταν στο τραπεζάκι στο Ποσειδώνιο του Κοντόπουλου με μαλλί μακρύ και λουκ Βαλκάνιου Ρόμ και απολάμβανε τον φραπέ του με τον Στάθη Αγγελόπουλο. Μιλάμε για μια εποχή που και οι δύο είχαν τεράστιο σουξέ. Από τότε έκανε κάποια περιστασιακά σουξέ, ενώ επέλεξε-ή μάλλον κάποιοι άλλοι επέλεξαν επειδή έχει φωνή και συνιστούσε απειλή-να τραγουδάει σε πίστες της Περιφέρειας. Επί σειρά ετών στον Βόλο και τώρα στην Πάτρα. Το αγόρι με το πέρας των ετών πήρε μυικά κιλά αλλά έχασε όλα του τα μαλλιά. Κρίμα ρε γαμώτο. Και το «χαιτόνι» μαζί με τα δεκάδες δαχτυλίδια ήταν τα χαρακτηριστικά του. Σήμερα με κεφάλι ξυρισμένο θυμίζοντας έντονα έναν από τους τελευταίους Μοϊκανους τραγουδάει το «χαρτάκι». Είναι κομματάκι σοκαριστικό…αλλά τι να κάνει κι αυτός…Πολλά τα βάρη, πολλές και οι υποχρεώσεις…πόσο ν΄αντέξει το μαλλί!!!