Ήμουν ένας από εκείνους που συμμετείχαν πριν από δώδεκα χρόνια στην ιδέα της δημιουργίας αυτής της εφημερίδας. Και δούλεψα πολύ. Πάρα πολύ για την τρέλα μας. Οι αλλαγές στη μετοχική σύνθεση και η εμφάνιση ασχέτων με οδήγησε στην παραίτηση πέντε χρόνια μετά την γέννηση της. Είναι ένα μαγαζί που πονάω πολύ. Και όσοι παλιοί-όπως ο μέχρι πρότινος διευθυντής Μιχάλης Τιγκίρης- δούλεψαν μαζί μου και δεν καυλάντηζαν, δεν έγλυφαν, δεν χρησιμοποιούσαν ίντριγκες και δεν γεννούσαν ψευτοκρίσεις γνωρίζουν τι εννοώ. Πέρασε από πολλές φουρτούνες η Εσπρέσσο. Η τελευταία; Φαίνεται πώς έχουν χάσει τη μπάλα οι Πέτρος και Μιχάλης Κυριακίδης… και γι΄ αυτό σκέφτονται να βάλουν νέο προπονητή-διευθυντή στην Εσπρέσσο δημοσιογράφο του Αθλητικού Ρεπορτάζ. Γελάω και κλαίω μαζί. Θα μου πείτε και ο Τιγκίρης Προϊστάμενος του Αθλητικού ήταν. Ναι. Αλλά ο Μιχάλης συμμετείχε ενεργά στις συσκέψεις μαζί με μας-γνωρίζει από ρεπορτάζ- και είχε επί σειρά ετών δίπλα του τον Γιάννη Μηδρινό. Τον δάσκαλο μας. Τα κριτήρια που είχαν κάποτε οι παραδοσιακοί εκδότες και επέλεγαν διευθυντές αναλόγων προσόντων ανάλογα με το έντυπο που είχαν στην κατοχή τους μάλλον έχουν καταργηθεί στην συγκεκριμένη εφημερίδα.Η επιλογή του Πέτρου Κυριακίδη που έχει και το πάνω χέρι στη τύχη της εφημερίδας στηρίζεται στο ότι ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος με την γυναίκα του έπαιξαν με επαγγελματικό τρόπο το παιχνίδι των εργοδοτών ντριμπλαρόντας τους συναδέλφους και περνώντας τους την γραμμή Κυριακίδη. Χαρακτηριστικό είναι πώς τις μέρες που έγιναν οι απολύσεις δημοσιογράφων και τεχνικών η εκπρόσωπος των εργαζομένων απουσίαζε. Τυχαίο; Ο Θεός να βάλει το χέρι του… για άλλη μια φορά. Και να πεις ότι δεν υπάρχουν άτομα αναλόγου προφίλ και κυρίως επαγγελματικής προϋπηρεσίας…στο 4 όροφο στην οδό Θησέως…Το κακό είναι πώς το μαγαζί πάει στον αυτόματο και την ίδια στιγμή οι συνάδελφοι έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα…Και είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο πώς μαγαζί κομμένο στη μέση ποτέ δεν επιβίωσε…