Σαν τώρα θυμάμαι την πρώτη φορά που χαρτογράφησα την πίσω κίνηση της Μάγκυς Χαραλαμπίδου. Ήταν πριν πολλά πολλά χρόνια. Αυτό το κορίτσι έχει κάτι στο Dna της. Δεν εξηγείται διαφορετικά ν΄αλλάζω εγώ, να γερνάνε οι φίλοι μου και η δική της πίσω κίνηση να βλέπει ρετιρέ! Θαύμα της φύσης. Κάτι που ενεργοποιεί και τις πέντε αισθήσεις. Και η Μάγκυ το γνωρίζει καλά αυτό και το δουλεύει. Παράλληλα με τις ασκήσεις συντήρησης της πίσω κίνησης (προβολές-ισομετρικές γέφυρες), παίζει και μουσική. Και το κάνει χρόνια. Δεν είναι σαν κάτι χθεσινά γκομενάκια που πετούν τα βυζιά τους φόρα παρτίδα, παίζουν ένα cd μιξαρισμένο και στο τέλος την «κοπανάνε» με έναν από τους πελάτες προς άγνωστη κατεύθυνση. Γνωρίζει καλά την ξένη μουσική…Αυτό που αναρωτιέμαι είναι άλλο. Σκέφτομαι πώς με αυτή την αφίσα η Μάγκυ μπορεί να δείχνει ότι θα παίξει μουσική, ωστόσο το αντρικό κοινό που θα δώσει στάνταρ το παρόν θα παρασυρθεί και βλέπω να παίζει κάτι άλλο. Με την επιστημονικά τεκμηριωμένη «καλή έννοια»!