Δημήτρης Σειρηνάκης: Μιλάει για πρώτη φορά για την Τζούλια και τα 12 χρόνια πορνό

Το περιπετειώδες ταξίδι στο κόσμο του  νέου ελληνικού πορνό φέρνει την υπογραφή του Δημήτρη Σειρηνάκη. Ο άνθρωπος πίσω από τη «Sirina» πήγαινε ακόμη σχολείο όταν έλεγε «θα γίνω παραγωγός πορνό».Μάλιστα ένας συμμαθητής του τον πείραζε  «αν γίνεις εσύ παραγωγός, εγώ θα παίζω στις ταινίες σου…». Ο συμμαθητής του μάλιστα έπαιξε σε μερικές από τις πρώτες ταινίες της Sirina. «Για μένα δεν ήταν αυτό που λέμε όνειρο ζωής. Και να μην συνέβαινε δεν θα χάλαγε ο κόσμος, απλά χαίρομαι που τα κατάφερα…», λέει σήμερα ο ίδιος. Με πολλές σπουδαίες παραγωγές στο ενεργητικό του-οι ταινίες του όχι μόνο δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τις αντίστοιχες ξένες παραγωγές, αλλά έχουν αποσπάσει και διεθνές βραβείο(το 2004) για την ποιότητα της παραγωγής τους-η φήμη του ξεπερνάει πλέον τα ελληνικά σύνορα. Η κομβική στιγμή της Sirina ήταν φυσικά το απαγορευμένο DVD της Τζούλιας, με το οποίο τον έμαθε όλη η Ελλάδα. Για τη συγκεκριμένη ταινία υπάρχουν ακόμη πράγματα που δεν τα έχουμε μάθει. «Θα τα μάθετε εν καιρώ…», λέει σιβυλλικά. Άλλωστε ο σάλος που προκλήθηκε δεν είχε προηγούμενο. Πολλοί μάλιστα έφτασαν στο σημείο να που πως κάθε φορά που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε προβλήματα ο Σειρηνάκης έβγαζε μια νέα ταινία για να αποσπάσει τη προσοχή του κόσμου. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Ο ίδιος δεν παίρνει θέση δημοσίως για τις πολιτικές εξελίξεις και φροντίζει να κρατάει χαμηλό προφίλ ακόμη και όταν πρόκειται για ποδόσφαιρο. Πώς ξεκίνησαν όλα; Ο Σειρηνάκης Θυμάται «Σάμος. Καλοκαίρι του 2000 και είχαμε οργανώσει με τη γυναίκα του παραγωγού Σίλβιο Μπατινέλι, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που έκαναν πορνογραφία στην Ιταλία, το γύρισμα μιας ταινίας. Εγώ εκείνη την εποχή ήμουν 24-25 χρόνων  αλλά είχα πάθος με  την συγκεκριμένη δουλειά. Είπα λοιπόν στους Ιταλούς ότι τα αναλαμβάνω εγώ όλα και έτσι ξεκίνησα. Χρησιμοποιήσαμε μάλιστα τετρακάμερο για να υπάρχει όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα. Για την εποχή του ήταν πολύ μπροστά. Θυμάμαι μάλιστα ότι είχα γράψει και μέρος του σεναρίου.  Βέβαια εκεί έγινε και μια παρεξήγηση γιατί τραβήξαμε σκηνές από το Α.Τ στο Πυθαγόρειο, επειδή στο σενάριο της ταινίας υπήρχε ο ρόλος αστυνομικών οι οποίοι πηδάγανε μια τουρίστρια. Εμείς κάναμε μοντάζ όπου φαινόταν εξωτερικά το αστυνομικό τμήμα και μέσα γινόταν της τρελής. Μας έκαναν μήνυση- κακώς κατά τη γνώμη μου γιατί εμείς είπαμε να ενισχύσουμε τον ελληνικό τουρισμό. Τέλος πάντων όταν η υπόθεση έφθασε στο δικαστήριο αθωωθήκαμε γιατί οι δικαστές είχαν χιούμορ και κατανόηση. Σαν παραγωγή κάναμε άλλες δύο ταινίες για λογαριασμού του Γάλλου παραγωγού Μαρκ Ντορσέλ, ο οποίος είναι κορυφαίος στο είδος του. Με το που μπήκα στο χώρο η πρώτη μου κίνηση ήταν να πάρω την αντιπροσωπεία του. Του χτύπησα κατευθείαν τη πόρτα. Για την ακρίβεια τον πήρα τηλέφωνο και στη συνέχεια μπήκα στο πρώτο αεροπλάνο για το Παρίσι, εκεί τον συνάντησα.  Με εμπιστεύτηκε γιατί του μίλησα με ωραίο τρόπο. Φρόντισα μάλιστα να πάρω τα δικαιώματα για τα DVD που δεν τα ήθελε κανείς στην Ελλάδα, επειδή οι δικοί μας δούλευαν με τις βιντεοκασέτες.