Τα ζόρια είναι μεγάλα. Οι μειώσεις στις αποδοχές όλων όσων λειτουργών στα media έχουν επιφέρει περιορισμούς στην καθημερινότητα τους. Σε όλους μας ισχύει αυτό. Μπορεί για παράδειγμα να δουλέυω σε τρία διαφορετικά μέσα αλλά τα χρήματα που λαμβάνω είναι όσα έπαιρνα απο μια δουλειά πρίν τρία χρόνια. Φανταστείτε λοιπόν πόσο πιο δύσκολα είναι για κάποιον ή για κάποια όπως η Νανά Καραγιάννη που δεν έχει τηλεόραση παρα μόνο το ραδιόφωνο. Και είναι πολλοί οι συνάδελφοι που ζούν απο μια και μόνο δουλειά και πολλοί ακόμη που δεν έχουν δουλειά. Η Νανά αντιμετωπίζει το ΔΝΤ, τις δόσεις, την Ελληνική κατάντια με χιούμορ. Ωστόσο μέσα της ξέρει καλά…
τα ζόρια που έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά. Το κορίτσι δεν οδηγεί. Θέλει καθημερινά ταξί για την δουλειά και τις μετακινήσεις της. Τα χρήματα που λαμβάνει απο το ραδιόφωνο είναι μεν ικανοποιητικά αλλά περιορισμένα σε σχέση με άλλες χρονιές.Και είναι λογικό καθώς η διαφημιστική αγορά είναι στον «πάτο» και όλα τα «μαγαζιά» επιβιώνουν με πολύ μεγάλη πίεση. Όσα επιβιώνουν. Αποτέλεσμα; Να θέλει το κορίτσι να πάει στην «Μπουλίτσα» την μητέρα της που ζεί στην Κέρκυρα και να το σκέφτεται. Βλέπετε τόσο η βενζίνη αλλά και τα αεροπορικά εισητήρια κοστίζουν χρυσάφι και η ραδιοφωνική παραγωγός το υπολογίζει πολύ αυτό. Μάλιστα σε σχετικό status στο Facebook έγραψε «Για την μαμα μου,την Μπουλιτσα μου.Its so fucking hard να ειναι τοοοσο μακρια(Κερκυρα)και να εχουμε πανω απο 1 χρονο να βρεθουμε…Αναθεματισμενο ΔΝΤ με τα πανακριβα αεροπορικα εισητηρια και την βενζινη που εχει γινει χρυσαφι πια!»