Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου. Μια ακόμη σημαντική μέρα για την οικογένειά μου. Η βάφτιση της κόρης μου. Θα πάρει το όνομα Φαίδρα. Την τελευταία εβδομάδα στο σπίτι επικρατούσε αναβρασμός. Η γυναίκα μου έτρεχε απο το Γκόλφ της Γλυφάδας όπου και θα τελεστεί το μυστήριο στο ξωκλήσι του Αϊ Δημήτρη, στην αγορά για τις τελευταίες λεπτομέρειες, μιλούσε στα τηλέφωνα με την κολλητή της φίλη Άντζυ Γεωργακοπούλου-ιδιοκτήτρια της only for you-και διοργανώτρια της βραδιάς, πρόσεχε τα τραπέζια και το πού θα καθίσουν οι καλεσμένοι. Ένας Πανικός. Βλέπετε και παρά το γεγονός ότι η σημερινή μέρα είναι σημαντική για το παιδί, εντούτοις αφιερώνουμε πολύ χρόνο και στην εξυπηρέτηση των φίλων μας. Και καλά κάνουμε. Θέλουμε όλοι όσοι έρθουν να περάσουν καλά. Στη βάφτιση δεν έχω καλέσει πολλά άτομα…
κάλεσα μόνο την οικογένεια και τους πιό κοντινούς μου φίλους. Ανθρώπους απ όλα τα κοινωνικά στρώματα. Δεν είμαι απο αυτούς τους κενούς τύπους που κανουν ανοιχτές εκδηλώσεις καλούν τηλεοπτικούς σταθμούς και δημοσιογράφους. Δε με ενδιαφέρει να καλύψω ή να πουλήσω τη βραδιά. Αυτός είναι και ο λόγος που το μυστήριο τελειται σε προστατευόμενο χώρο όπως και το τραπέζι μετά. Μέσα στο Γκόλφ της Γλυφάδας. Θέλω μετά το τέλος του μυστηρίου, όλοι να περάσουν καλά να διασκεδάσουν και να τους μείνει η βραδιά ώς ξεχωριστή και όχι ώς άλλο ένα κάλεσμα. Γι αυτό τον λόγο…όσοι παρεβρεθούν είναι άνθρωποι που εκτιμούμε και αγαπούμε ώς οικογένεια. Ωστόσο μέσα μου υπάρχει και ζεί ένας άνθρωπος που δε βρίσκεται πια κοντά μας. Ο Jim. Το αδερφάκι μου που έφυγε στις 11 Μαϊου και δεν πρόλαβε να δεί την ανιψιά του. Δεν πρόλαβε να την δεί να μεγαλώνει και να βαφτίζεται. Εύχομαι να έχει πάρει ρεπό απο τις υποχρεώσεις του εκεί ψηλά και να μας παρακολουθήσει…Μου λείπεις Bro…
Πρωταγωνιστικό ρόλο στην βραδιά θα παίξει το αγαπημένο παιχνίδι της κόρης μου. ο Σκύλος μας ο Χάρης. Το Terrier. Το υποσχεθήκαμε στη μικρή μας…και το κάναμε. Βεβαίως δεν ξεχνάμε ότι η βάπτιση είναι κυρίως μια θρησκευτική τελετή που παρά τη διοργάνωση το άγχος και την πίεση, μπορεί να έχει διαφορετική εξέλιξη από αυτή που αναμένουμε Και αυτό γιατί η πρωταγωνίστριά μας, το μωρό μας, δεν είναι δυνατό να κατανοήσει τη έννοια των στιγμών και πιθανότατα να αντιδράσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Άλλοτε ξεσπώντας σε γέλια άλλοτε σκορπώντας γενναιόδωρα χαμόγελα σε όλους. Είναι πολύ κοινωνικό το «βασανάκι μου» το οποίο μεγάλωσε πολύ. Μάλιστα έχουμε βάλει στοίχημα με την Κλάρα αν τελικώς θα κλάψει ή όχι. Για να δούμε; Ποιός θα το κερδίσει;
Η Ειρήνη είναι η νονά και παρά το γεγονός ότι δεν κυλάει στις φλέβες της το ίδιο αίμα με εμάς είναι κομμάτι της οικογενείας μας.