Παραδέχομαι ότι στο παρελθόν έχω κάνει πολύ σκληρή κριτική στον Μένιο Φουρθιώτη. Και το έχω κάνει καθώς θεωρούσα ότι ο επαγγελματικός βιός του, έκανε κακό τόσο στους γύρω του αλλά και στον ίδιο. Και θα το κάνω ξανά αχ χρειαστεί. Άλλωστε είναι η δουλειά μου. Εν έτει 2016 πολλά έχουν αλλάξει. Ο Μένιος άλλαξε ρώτα, γύρισε σελίδα στην «βρώμικη ζωή» και ασχολήθηκε με τα media από μια πολύ διαφορετική θέση, αναρριχήθηκε στην πυραμίδα διοίκησης του καναλιού «Έψιλον», έχοντας ως βαρίδια-κατάλοιπα από τα παλιά, τα κακά Ελληνικά του και την πουτανιά που τον βοηθάει στο κομμάτι της διοίκησης και διαχείρισης ενός στρατού μετρίων και μη.
Δεν είναι πονηρός. Αποδεικνύεται πώς είναι και ικανός και έξυπνος. Και όταν είναι διαβασμένος είναι καλύτερος και από πολιτικό συντάκτη. Αυτό απέδειξε χθες διαχειριζόμενος την συζήτηση για τις άδειες των τηλεοπτικών καναλιών. Βλέπετε η καθημερινή εμπλοκή του με τους δικηγόρους του καναλιού και τον ιδιοκτήτη του καναλιού τον έχουν κάνει εξπέρ στο κομμάτι της διεκδίκησης της άδειας.
Κι αυτό φάνηκε. Λόγος στρωτός-κάποιες φορές με τρόμαζε η διαχείριση λέξεων που είμαι σίγουρος ότι δεν γνωρίζει την πραγματική έννοια τους- επιχειρήματα, ερωτήσεις to the point και ένα ύφος, που έδειχνε το γνωστό εις την αργκό αποδιδόμενο «Σας έχω γατάκια».
Ο κίνδυνος να κλείσει το κανάλι είναι δεδομένος. Όπως δεδομένος είναι ο αντίστοιχος κίνδυνος και για άλλα κανάλια.
Αυτό από μόνο του ως προοπτική με τρομάζει και με στεναχωρεί. Στην τελική καλύτερα να μείνει το «Έψιλον» που δεν έχει χρέη και να κλείσουν άλλα που χρωστάνε σε όποιον μιλάει ελληνικά.
Πάντως οφείλω να παραδεχτώ τον Μένιο… που χθες απέδειξε πώς όταν θέλει… μπορεί