Έχω ασχοληθεί με αυτό το κορίτσι πολλές φορές. Και δεν το κάνω διότι πουλάει ή επειδή έχω κάποια δεύτερη σκέψη. Το κάνω διότι πραγματικά νοιάζομαι. Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ, το χω γράψει πολλές φορές, έχω συνεργαστεί μαζί της και θέλω να είναι καλά. Αυτός ήταν και ο λόγος που πολλές φορές στο παρελθόν υποχρεώθηκα να είμαι αιχμηρός μαζί της. Ακόμη και σκληρός. Δεν το έκανα τυχαία. Το έκανα διότι πάντα πίστευα ότι θα με διάβαζε και θα με άκουγε. Στο τέλος.
Κι επειδή έχω μέσα μου μια ζυγαριά δικαιοσύνης-για την οποία γνωρίζω καλά πώς έχω κριθεί και κατακριθεί- όφειλα σήμερα ν΄αναδείξω κάτι πολύ διαφορετικό. Την ύστατη προσπάθεια της Νανάς πρίν απο την τελευταία στροφή. Πρίν απο τον θάνατο.
Η εικόνα της βελτιώνεται όσο περνάει ο καιρός και αυτό είναι πραγματικά ευχάριστο και ενθαρρυντικό τόσο για την ίδια όσο και για τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά της και νοιάζονται για κείνη.
Η Νανά είχε υποσχεθεί ήδη από τις αρχές του καλοκαιριού πως θα εντείνει τις προσπάθειές της να νικήσει την αρρώστια της, να ανακάμψει ψυχικά και σωματικά.
Εδώ και καιρό σας είχα γράψει πως περνάει μια από τις καλύτερες περιόδους της μέσα σ αυτόν τον γολγοθά κι αυτό γιατί ερωτεύτηκε ξανά και βρήκε το νόημά της.
Από τις φωτογραφίες διακρίνω πως έχει αρχίσει να παίρνει τα πάνω της.. τα χέρια της είναι δυναμωμένα, το στήθος της γέμισε και το χαμόγελό της φανερώνει την ευτυχία της.
Εύχομαι να συνεχίσει έτσι και κάθε μέρα που περνά να γίνεται όλο και ομορφότερη βρίσκοντας και πάλι τον εαυτό της.
