Στα 25 και πλεόν χρόνια που κάνω αυτη τη δουλειά έχω δει πάρα πολλά. Βλέπετε είναι η δουλειά τέτοια που με γεμίζει με παραστάσεις και βιώματα με αποτέλεσμα να μην εντυπωσιάζομαι έυκολα. Ούτε βεβαίως και να θυμώνω εύκολα. Στην προκειμένη περίπτωση όμως τα λόγια μοιάζουν φτωχά.
Και μοιάζουν φτωχά καθώς δεν μπορείς να περιγράψεις την κατάντια του συγκεκριμένου μυαλού. Είναι ανεπίτρεπτο και χυδαίο ακόμη κι αν είσαι η μεγαλύτερη θαυμάστρια του Παντελίδη να στέκεσαι μπροστά στον τάφο και να φωτογραφίζεσαι λές και ο τάφος… είναι η Ακρόπολη ή κάποιο άλλο αξιοθέατο ή η βιτρίνα ενός επώνυμου καταστήματος.
Είναι προσβολή είναι έλλειμμα σεβασμού και ακραία επικίνδυνο και ματαιόδοξο. Μπορώ να καταλάβω ότι η συγκεκριμένη κοπέλα είχε όνειρό της να δεί τον τάφο. Μπορώ ακόμη και να σκεφτώ πώς ταξίδεψε εκατοντάδες χιλιόμετρα για να φτάσει δίπλα στο ίνδαλμά της. Ακόμη κι αυτο είναι νεκρό. Αλλά να βγάζει φωτογραφία και να την ανεβάζει και στα σόσιαλ μίντια; Αυτό κι αν είναι τραγικό.
Δυστυχώς δεν είναι η μόνη. Κι αυτό δείχνει το τεράστιο έλλειμμα αρχών και αξιών που έχουν κάποιοι γύρω μας. Και δυστυχώς είναι πολλοί.