Μπορεί ο ίδιος να παλεύει τώρα για να κρατηθεί στη ζωή, όμως παλεύει από μικρός για όλα. Ξέρει τι σημαίνει πάλη. Μόλις 20 ετών έχασε ένα πολύ δικό του πρόσωπο και του κόπηκαν τα πόδια. Την μητέρα του.
Οι κοντινοί του άνθρωποι χρειάζονταν ηθική και οικονομική υποστήριξη και αυτό διήρκησε γύρω στα δεκαπέντε χρόνια με τον Αγγελίδη να δουλεύει σαν το σκυλί για όλους.
Ο ίδιος ωρίμασε αμέσως. Μεγάλωσε γρήγορα κι ας ήταν νέο παιδί. Μάλιστα είχε δηλώσει μερικά χρόνια μετά: «Δούλευα σε μαγαζί που όλοι διασκέδαζαν και έκλαιγα στο μπαρ χωρίς να μπορεί να καταλάβει κανείς τίποτα».
Σηκω ΣΚΥΛΕ κι αυτη τη φορά… σε περιμένουμε όλοι